In De Wolken.

Voor de titel van deze blogpost heb ik even geen idee welke toepasselijk zou kunnen zijn, dus geen titel deze keer of meerdere titels. De titel was eerst De Titel? Maar na een sugestie van Erik , is de titel nu dus In De Wolken.

Het Weer.

Geen idee wat er allemaal gaande is met het weer, maar het mag duidelijk zijn dat het weer de kluts kwijt is! De afgelopen week zijn alle seizoenen en type neerslag voorbij gekomen. Is het op dag X winters koud, kouder dan tijdens de hoogtepunten van de winter zelf, is het op dag Y weer niet te doen om met te veel kleding aan te werken. De volgende dag ligt er dan weer sneeuw op de bergen die wij van ons uit kunnen zien. De zonnepanelen op het dak doen het dus niet zo heel erg best, hadden we windmolens gehad dan hadden we genoeg stroom kunnen opwekken. Hopelijk wordt het de komende dagen weer wat beter.

Slingerende Auto.

De meeste mensen hier in de omgeving hebben een slingerende auto en dan maakt het niet zo veel uit of het een duur model betreft of een goedkoop model. Dat slingeren moet van wegen de gaten in de weg. Er wordt wel eens wat aan gedaan, maar wat bitumen en grind is niet de oplossing. Er moet gewoon echt iets gedaan worden. In Chili zijn er een hoop onverharde wegen, die wegen zijn vele male beter dan een hoop van de geasfalteerde wegen hier in de omgeving. Op de weg op de foto hieronder kun je gewoon door kachelen en heb je een 4×4 dan moet je je al helemaal geen zorgen maken.

In Chili op de onverharde wegen nooit een lekke band, in Nederland kan ik me niet herinneren dat ik ooit een lekke band het gehad. Hier ben ik afgelopen week weer maar een lekke band gaan laten repareren. Bij nader onderzoek tijdens het wisselen van een wiel kwam ik er ook achter dat er wat stuk is aan de verbinding van de stabilisator stang met iets van het wiel. De onderdelen om het te gaan herstellen heb ik inmiddels binnen. Maar ook blijk ik een velg te hebben met een flinke deuk er in. Ook een andere velg, vandaag bij de sloop gekocht, heb ik dus inmiddels. Volgende week weer naar de bandenboer om de band te laten wisselen.

Het Keltisch Varken.

Nooit van gehoord zeker, van het Keltisch varken? Dat blijkt een varken te zijn uit de streek hier. Net als een koe heeft het twee kleuren, het is roze met zwart. Als ik bij Xavier wat ga afgeven na mijn ochtenddienst, vertellen hij en Mary dat haar moeder en zoon met de ouders van mijn baas naar een feest in Castro zijn. Het feest van het Keltisch Varken. 

Als ik thuis kom heeft Sol het eten bijna klaar. Ik vertel over het feest en omdat we beiden een soort klik hebben met Castro, besluiten we het eten vanavond of de volgende dag te eten. Het is feest in Castro, iets met een varken, dus we gaan kijken. Wij verwachten een soort braderie achtig iets, maar het blijkt wat anders te zijn.

Sol is ooit bij de huisarts geweest. Die vertelde haar dat hij nog een Nederlandse client heeft, een donkere man. Tja… er wonen hier meer nederlanders in de omgeving en een donkere man zijn we nog niet tegen gekomen. Als we echter richting het feest lopen, stappen er mensen uit een auto, de man is donker. Dit kan bijna niet missen! Ik draai om en vraag of ze Nedertlands spreken. Ja dus! Nederlanders waar de huisarts het over had. We stellen ons aan elkaar voor en lopen samen naar binnen. Daar scheiden onze wegen, maar niet zonder het uitwisselen van telefoonnummers. Het blijkt namelijk dat je een uitnodiging moet hebben of in ieder geval een reservering.

We moeten wachten, vertelt de hele forse vrouw, aan de kassa. Er komt iemand van de organisatie vragen wat we willen. Wij willen eten en hebben geen reservering. Tijdens het wachten aan de kassa, zeg ik wat tegen Sol waarop de forse vrouw vraagt of wij Nederlanders zijn. Ze blijkt half Nederlands, en zegt er zelf bij dat dat haar postuur verklaart, veel te groot voor Spanjaarden. Ze spreekt nog een beetje Nederlands. 

We wachten nog en het lijkt er op dat we geen plaats krijgen aan de enorm lange tafels, die inderdaad helemaal vol lijken te zitten. Maar wij kennen blijkbaar belangrijke mensen. De vader van mijn baas komt aanlopen (dus niet opa). Hij spreekt met de vrouw van de organisatie, betaald voor ons de entree, en we kunnen ergens gaan zitten. We schuiven aan bij wildvreemde mensen en het blijkt heel gezellig bij die mensen aan tafel.

Paspoort soap Margriet

Jullie verhalen door Margriet Dekker  VERHALEN

24 reacties

  1. Toch erg leuk Rob, geen reservering en door de “juiste” mensen te kennen heb je zomaar weer een extra leuke dag……..helemaal top. Goed weekend ook aan Sol.

    • Hallo Aad,

      Zo blijkt een werkgever toch net iets meer te vertelen te hebben dan een werknemer. Maar goed, als wij krijgen wat we willen is het topie toch 😉
      Jij ook een fijn weekend

      • Deze prijs geeft mij ook ‘in de wolken’ gevoel net als al die mensen op het varken feest waar bij vele varkens zijn gaan ‘hemelen’ ha ha. Is dit het blog met de meeste reactie?

  2. Reachtie op verhaal van Margriet.
    Oh Oh…. ik moet ook voor mijn paspoort naar Madrid… Mijn kaart verloopt in oktober. Goed te weten hoe het gaat. Kun je misschien aangeven waarom de pasfoto’s niet goed waren? Wellicht kan ik dan beter meteen daar de taxi pakken om de pasfoto’s te laten maken.

  3. Geen titel wel goeie spreuk👍, leuk dat jullie gewoon naar het feest zijn gegaan en zie zo kom je ergens binnen en weer nieuwe mensen ontmoet. Goed gedaan!
    José

  4. Hola,

    Ja als iets niet voldoet aan je verwachtingen, zoals je schrijft over het weer bij jullie, dan valt het altijd tegen. Je moet het gewoon nemen zoals het is je kunt het toch niet beinvloeden. Ook ik had eerder deze week een gesprek met een aantal mensen over de vele regen die hier valt. Mijn opmerking dat het “over langere tijd wel meevalt omdat er al miljoenen jaren altijd evenveel water op onze aardbol is” gaf hele verbaasde gezichten. Mijn uitleg dat de hoeveelheid water ALTIJD evenveel is alleen dat het soms in vloeibare en soms in vaste vorm voorkomt en dan weer hier en dan weer daar valt bleef toch wenkbrouwen fronsen.
    In de loop der jaren dat jullie nu in Frean verblijven heb ik al veel soorten feestjes voorbij horen komen maar een dorps (of was het regio) feest met als strekking Keltisch varken slaat toch wel alles. Maar aan de hoeveelheid mensen te zien voldoet het kennelijk wel aan een behoefte. Voor de manier hoe jullie binnen konden komen bestaat een soort van spreekwoord……”je moet de juiste kruiwagen hebben”. Maar natuurlijk weer heel tof om zoiets mee te maken en weer andere mensen te leren kennen. Doe het wel de komende week rustig aan zou ik zeggen aangezien er dan weer een bijzonder feestje te vieren valt voor jullie…….Ja, ja Sol het is bijna zover.

    Dan even naar het verhaal van Margriet:
    Je moet wel HEEL stress bestendig zijn om zo’n heisa te moeten ondergaan om een nieuw paspoort te kunnen krijgen. Hoe gelukkig vele Nederlanders in het buitenland ook zijn dat soort van dingen hoort er schijnbaar ook bij en zo te horen heb je toch ook nog genoten van alles wat je tijdens de reis om je heen gezien hebt.
    Het moment van dat kindje dat naar je toe kwam al Oma roepend vond ik erg aandoenlijk. Er moet dus voor die kleine een duidelijke gelijkenis zijn. Voor de moeder was het wellicht confronterend.
    Bedankt voor je verhaal

    • Hoi Pa,

      Als Nederlanders hebben we altijd wel iets te zeuren over het weer, of dat nu het weer van vandaag, de komende dagen of miljoenen jaren geleden is. Het is nooit goed. Maar ook de Galiciëres zijn net als Nederlanders, die zeuren er ook over.
      Het Keltische Varkens Feest, tja wij haddenn er ook nog nooit van gehoord. Maar ik denk dat het zo iets is als het Rookworst Feest van Unox. Maar goed, feest is feest en het was gezellig. Dat Saar onder weg is weten we, daar zijn we ook al voor om boodschappen geweest 😉

  5. Hoi Rob en Sol,
    Gezellig weer zón feest maar weet je nog dat wij ook jonge varktjes hebben gehad terwijl moeder varken zwart was maar het logeer varken roze was kregen we 5zwarte en een gevlekt varkentje. Heel erg leuk. Als ik tijd ruimte en de leeftijd mee had zou ik ze zo weer willen.🐄🐷🐖 ge. Ma
    Magriet wat een gedoe met dat paspoort, wij hebben het onze deze week ook laten verlengen en dat was gelukkig zo gepiept. Maar je heb het en dat is het voornaamste. Gr. Ineke

    • Hoi Ma,

      Nou, een klein varkentje kan toch wel in de tuin. En als ik me goed weet te herinneren heb ik ooit eens iets gezien dat Joost van de B er een in huis had toch.

  6. Hoi Rob en Sol, wat maken jullie toch wat mee hè! Gevarieerd verhaal, mix van allerlei mooie momenten. De foto laat zien dat de mensen voor allerlei feesten het huis verlaten! Prachtig is dat om op deze manier er bij te mogen zijn. Ja een kruiwagen moet je hebben. Bijzonder! Ik dacht eerst een mooi gevlekt biggetje komt bij jullie wroeten! 😇🐖
    Margriet; jouw verhaal is óók niet mis! Wat een onderneming voor je paspooort! Je woont dus bijzondere dicht bij Crevillent! Wij komen daar heel graag en kijken weer uit naar eind van dit jaar. Idee en mogelijkheid om met de trein naar Madrid te reizen, spreekt ons aan! Wat bijzonder dat dit jochie in jou z’n oma zag! Ontroerend moment voor zijn mama. Tja zó gaat dat soms.
    Bijzonder fijn weekend allemaal en op naar beter lente weer. 😊👋

    • Hoi Joke en Otto,

      Een varkentje op de akker om ales om te ploegen…. das een idee. Klaar met ploegen en dan de vriezer in … 😉

  7. Reactie op verhaal van Margriet.

    Jee, ik krijg het nu al Spaans benauwd bij het idee dat ik mijn paspoort moet laten vernieuwen. Ik heb gelukkig nog anderhalf jaar de tijd. Ik las onlangs dat het voor Nederlanders in het buitenland vaak een drama is om aan een paspoort te komen. Ik woon in Fuerteventura en moet sowieso gaan vliegen. Als ik geluk heb kan ik misschien mijn pp laten verlengen in Las Palmas op Gran Canaria. Daar schijnt het ambassade-personeel 1 x per jaar een soort nood-consulaat in te richten. Wanneer weet ik niet. Moet je je ook zéér ruim op tijd voor aanmelden, las ik. Dan heb ik nog 2 andere keuzes: de ambassade in Madrid of de balie op Schiphol. Na het Madrid-verhaal van Margriet denk ik dat ik toch maar naar Schiphol ga vliegen. Nou ja, komt tijd komt raad.

  8. Wat een mensen in die zaal! Ongelofelijk. Hoeveel koks waren er wel niet nodig om al die mensen te voeden? Goeie genade! Wat hebben jullie daar te eten gekregen? Ook varkensoor?
    Ja, het weer. Op Twitter/X regent (haha) het klachten over de regen. Schijnt al maanden aan de gang te zijn in NL. (Ook elders in Europa). Misschien is er sprake van cloud-seeding? Het weer kan moedwillig beïnvloed worden. Er is een organisatie HAARP die zich daarmee bezighoudt. Misschien met de bedoeling om het idee van klimaatverandering bij de mensen erin te rammen??? Alles is tenslotte mogelijk tegenwoordig. Hier in Fuerteventura kunnen we een beetje regen best gebruiken. Gisteren zijn er een paar druppels gevallen. Dat was in geen tijden voorgekomen. Maar het was zo weer voorbij. Het is niet voor niets een woestijneiland waar ik woon.

    • Margriet .
      Allereerst respect dat het jevgrluktvis een Ned.paspoort aan te vragen. Wat een gedoe en wat ern onkosten je wel niet gemaakt hebt , pfff …dat moet toch anders kunnen.
      Wij gaan in Mei altijd naar Nederland (kl.d.jarig) wij proberen het dan wel in Enschede , daar is het ook eens gelukt de DiGiD-code op te halen . Gelukkig nog tijd tot vlg. jaar Augustus. Dan nemen wevhem wel wat eerder . Hopelijk kan dat. Nogmaals respect.
      Groet .👍👋

    • Hallo Marian,

      Buiten de zaal was er een grote tent waar de keuken was. Hoeveel er daar aan het koken waren heb ik niet gezien. Het was een varkens feest, dus kregen varken. Vooraf was er soep en een toetje na.

      HAARP…. dat is 20 in bedrijg geweest van af 1993. Dus als dat het weer nu nog veranderd? De Chinezen hebben wel in 2016 25 milj Euro opzij gezet om iets aan het weer te kunnen doen mocht dat nodig zijn. Maar of een paar antennes in Alaska wat te weeg kunnen brengen waag ik te betwijfelen. HAARP, iets goddelijks… misschien gezamelijk op het eiland een regendans doen. jajaja… gaan wij hier een zonnedans doen. (Ik ga straks wel weer eens wat videos kijken trouwens over HAARP. HAARP en het weer geloof ik niet, HAARP en andere vreemde dingen (misschien) wel.)

  9. Haha , jullie kregen het weer voor elkaar . Lekker smikkelen met de “plaatselijke ” bevolking. Wat schaftte de pot ? Hopelijk wel heel veel lekkers en hadden jullie je buik wel weer vol (in de goede betekenis van het woord) .
    Het weer bij jullie zag ik op TV , alleen maar dikke wolken ,regen en kkkoud . Hopelijk komt er deze week een zonnetje ook voor jullie , hier weer eens regen beloofd vanaf vanavond . We gaan het beleven.
    Wat een pech met je auto en je band + velg. Je ontkomt er hier ook bijna niet aan met al die kuilen en gaten in het asfalt. Idd gooien ze er dan voor even wat “prut” in maar dat houdt natuurlijk niet , binnen de korste keren is er weer een gat en vaak dan nog groter en scherper . ” Het heeft hier hard gevroren zegt Ben ” met een dikke knipoog. Goed dat je daardoor ook zag dat de verbinding niet al te best was. Veel ellende voorkomen.
    Fijn weekend , al moet je misschien wel werken 🫣.
    Groet .🤣👊👍🤗👋

    • Hallo Antoinette,

      In de pot zat varken, het Keltische varken. Wat er anders aan is kwa smaak in vergelijking met een ‘gewoon’varken weet ik niet. Maar het was gezellig.
      Vandaag, als ik de reactie schrijf, hebben we regen, hagel, natte sneeuw en gewone sneeuw gehad. Nieuw voor ons was sneeuw met zon.

  10. Allereerst wat een verhaal Margriet, ik ga als mijn kaart verloopt in 2027 gewoon naar Nederland en ga dan naar het stadskantoor in Breda alles vernieuwen daar de vorige keer geen problemen mee gehad. En weer een gezellig etentje gehad met behulp van een persoon die zorgde dat jullie een plek kregen. En weer nieuwe mensen ontmoet en gezelligheid. Was weer een gezellige blog en een mooi verhaal wat willen we nog meer.

    • Hallo Mieke,

      Kom jij uit Breda? Zo ja, dan heb jij vast Carlos in Breda leren kennen. Zo ja, dan weet ik bijna zeker dat Carlos in Nederland is opgevangen door de vader van mijn buurvrouw.

      • Ik heb hem leren kennen in een speelgoedwinkel van Ben de Boer in de Ginnekenstraat. Daar kwam ik voor Stage Lopen. Zijn Nederlandse naam is Kees maar omdat men in Frankrijk en Spanje die naam niet uit kunnen spreken heeft hij hem veranderd naar Carlos.

Reacties zijn gesloten.