De Schoorsteen

Als Ed en Willem Bever straks weer komen hebben ze mijn ladder weer nodig en maandag is het een feestdag. Dan denk ik dat het verstandig is dat ik in alle vroegte vertrek naar Ourense om een bezoekje te brengen aan de Leroymerlin. Schakeldraad is op, ik heb niet genoeg hout om alles in de eetkamer af te maken en ik heb nog wat andere dingen nodig.

Iets voor 9 uur stap ik binnen en stap gelijk de in aanbouw zijnde Kerst afdeling op. Laten we zeggen dat wat er staat niet echt mijn ding is.

Ik ga shoppen en even later stap ik de winkel weer uit en heb wel alles wat ik in de eetkamer nodig heb, maar heb niet alles wat ik wilde kopen. Maar geen punt, ik kan in ieder geval verder. Als ik thuis komt zijn Ed en Willem met de schoorsteen bezig. 

Sol wil nog een hoektafeltje in een hoek in de slaapkamer. Daar wil ik aan beginnen en maak plaats en teken een en ander in de slaapkamer af. Maar dan vraagt Sol of we vandaag wel of geen fikkie gaan stoken. Nu is het droog, als je goed kijk zie je een waterig zonnetje en we hebben vanaf vandaag 4 dagen om te stoken. Van de diverse weer apps op de telefoon worden we niet veel wijzer. De een laat weten dat morgen het weer het beste is, de ander denk dat zondag beter is en bij een andere regent het de rest van het jaar. Laten we het vandaag maar doen.

We gaan naar de brandstapel die naast de akker al een tijdje klaar ligt om aangestoken te worden. We ergeren ons groen en geel aan de berg hout. Eerste wat je ziet als je bij ons aan komt is die stapel. Het is de laatste keer dat we er daar een maken.

Met een gasbrander begin ik de boel aan te steken. Sol komt even later met papieren zakken waar het koeienvoer in gezeten heeft. Als is de buitenkant van de stapel nat, de binnenkant is dat niet of in ieder geval minder. Ed en Willem Bever zijn nog steeds buiten met de schoorsteen bezig. Langzaam maar zeker gaan ze sneller werken. Hoe meer rook wij met de brandstapel maken hoe sneller zij gaan. De wind staat hun kant uit.

Als echt alles goed brandt is de rook vele malen minder. Binnen no time is de brandstapel al voor meer dan de helft geslonken.

Nu kunnen we er meer hout op gaan gooien. Naast de stapel ligt nog een hoop hout wat ook weggewerkt moet worden. Met z’n tweeën tassen we lekker door en nemen we af en toe om de beurt een pauze, zo is er altijd iemand bij het vuur.

Voor mij in de pauze koffie met de citroentaart die Sol gister gebakken en gemaakt heeft.

Tegen het einde van de voorraad hout blijk ik inmiddels een aardig rood hoofd te hebben. Even later kom ik iets te dichtbij en door de hitte voel ik mijn hoofdhaar schroeien. Ik neem dus beter een beetje meer afstand.

Ed en Willen zijn een tijdje geleden vertrokken. De schoorsteen is namelijk klaar. Nu moeten er andere komen die de leidingen aan gaan sluiten. En die komen volgens Ed en Willem morgen. Een voorraad aan pellets hebben Ed en Willen ook al klaar gezet. Moet genoeg zijn om de winter mee door te komen hopen we. (voor wie goed naar de foto van de schoorsteen kijkt, denkt: die dakgoot? Ja daar moet ik tzt zelf iets aan doen)

Sol en ik zijn nog bezig met het vuur als haar telefoon gaat. Iemand van Hermanos Sanchez, of het goed is dat hij zo komt met iemand van Bronpi (Producent van de Ketel) om te kijken wat die monteur morgen nodig heeft om alles aan te sluiten op de bestaande installatie. Dan gaan wij nog nog even om een paar kleine boodschappen. 

Prettig weekend!

Nog even. Hoe krijg je het als kastanje voor elkaar om precies op een puntje van prikkeldraad te vallen?