De Operatie

Vandaag de de operatie. We hebben alle twee slecht geslapen.die door de zenuwen of zo, maar door het hele slechte en veel te kleine bed. Om 8 uur staan we op. Eten of drinken zit er voor mij niet in. Als ik een ronde gelopen heb met Antares gaan sol en in even later aan de wandel richting het ziekenhuis.

We melden ons aan de balie en naar wat formaliteiten en handtekeningen moeten we in een wachtkamer wachten. Dan komt een verpleegster mij halen. Sol mag mee, maar ze moet we met een andere lift. 

Alles uit legt de verpleegkundige uit en je badjas aan. Badjas? Die heb ik niet. De verpleegkundige heeft een oplossing. Ik krijg 2 van die schorten van het ziekenhuis en moet er een gewoon aan doen en de andere achterstevoren.

De volgende verpleegkundige komt. Scheren! Heb ik al gedaan. Ze kijkt maar er moet meer haar weg. Eerst met een botte tondeuse en dan met een wegwerp scheermes. Nu wassen met een speciale zeep en bellen als je klaar bent.

De eerste verpleegkundige en een andere komen. Bloeddruk wordt gemeten door de een en de andere sluit het infuus aan.

Weer later komen weer en ander mij ophalen. We lopen naar de operatiekamer. In moet gaan liggen en er beginnen er een hoop te werken. Ik zie een monitor en vraag of daar alles op te zien is. Ja oud. Mag ik dan een kussen onder mijn hoofd zodat ik mee kan kijken? De anesthesist kijkt verbaast maar zegt dat dat niet kan. Je gaat toch zo slapen als ik je half verdoofd heb en even later krijg ik de ruggenprik. Niet veel later weet ik niets meer.

Op de uitslaapkamer wordt ik wakker en ze vragen of ik mijn voeten kan bewegen. Ik zet erg veel kracht maar er beweegt niets. Maar na een tijdje kan ik weer bewegen, al voelen mijn benen aan of ze slapen.

Dan wordt ik naar mijn kamer gebracht waar Sol zit te wachten wachten. Ze is wel even op en neer geweest naar het appartement om wat te gaan eten en voor een ronde met Antares.

Tijdens het wachten hebben we wel telkens onze slaap wat in kunnen halen. Ik in een lekker bed en Sol in een comfortabele rolstoel.

We moeten weer wachten. Telkens komt er iemand moet een nieuwe type infuus. En ik vraag telkens of ik wat mag dringen. Maar nee, dat mag niet. Tegen 8 uur komen ze eten brengen en een liter water. Als ik net aan het eten ben komt de chirurg kijken. Belangrijkste wat hij zegt is ‘als je niet kan plassen moet je een nacht blijven’. De plasfles, die hier overigens ‘konijn’ genoemd wordt heb ik na het eten en de liter water en de pakjes drinken die Sol meegebracht heeft zo vol. Bek open konijn! Ik moet plassen ander mag ik niet naar huis! Ik bel en er komt een verpleger kijken. ….kijk eens naar het konijn, ik mag naar huis. Ik moet nog even laten zien dat ik niet duizelig wordt als ik ga staan en omdat dat niet het geval is mag ik naar huis. Kleding aan, met hulp van Sol en we zijn weg.

18 reacties

  1. Hola,

    Drie maal was dus echt scheepsrecht ook deze keer. Jammer dat je niet mee mocht kijken. Het is altijd tof om zoiets in het echt te zien. Ik kan er over meepraten van heeeeellll lang geleden. Toen keek de chirurg ook vreemd maar hij zei toen ” het is jou lichaam en jou speeltje”. Ik denk dat je nog nooit zo blij geweest bent met een konijn met als beloning ontslag uit het ziekenhuis. Succes met opknappen.

    Houdoe

  4. Beterschap Rob,
    En rustig he..
    Laat de bosmaaier maar even in de schuur staan 😉
    En straks weer lekker in je eigen bed

  6. Fijn at je operatie achter de rug is Rob en nu rustig aan, hopelijk toch wat slapen in dat te kleine bed! Het verbaast mij echt dat jij straks naar huis mag rijden vanwege je wond, hopelijk heb jij niet teveel last van. Beterschap wens ik je, lieve groetjes Biddie

  7. Ben vorig jaar aan een dubbelle breuk geholpen en in het totaal met 27 krammen gehecht. Mocht daarna een tijd geen zwaar werk mogen doen tot dat de arts daar eindelijk toestemming voor gaf. Dus even geen palen in de grond slaan, stal uitmesten of met de bosmaaier spelen. Beterschap en groeten, Henk.

  8. Heel veel beterschap Rob, het us in iedergeval achter de rug, nu herstellen.
    Gr. Henny

  9. Je lijkt me niet het type om in een stoel te gaan zitten, maar doe toch maar een poosje rustig aan. Beterschap!
    Groet,
    Arjan

  11. Hoera het is eindelijk voor het slimste deel achter de rug !
    “LUISTER NAAR JE MOEDER!”
    Op naar een spoedig herstel . Nu hopelijk lekker uitgeslapen , geef eraan toe en luister naar je lijf ! Groet 🤛

  12. Eindelijk alles achter de rug en nu herstellen van alle stress en rustig aan doen geen zwaar werk doen en tillen dan kan de wond open gaan en moeten er nieuwe hechtingen in, minder prettig.
    Aan dat ‘ konijn ‘ zul je nog vaak aan herinnerd worden bij jullie in de omgeving ha..ha.. geweldig😅
    Van harte beterschap ,
    José

  13. Beterschap en sterkte, eerste week rustig aan, dan kan je snel weer alles doen.
    Dat plassen zo fijn is, kan er over meepraten.
    Ome Karel en Marianne

  17. Zo het is dan eindelijk voorbij die operatie Nu alleen nog opknappen maar met de goede zorg van Sol zal dat geen probleem worden.

Reacties zijn gesloten.