Het Is Mooi Weer

Gisteravond een nieuwe blog pagina gemaakt waar het idee van is dat jullie, volgers, verhalen voor leveren. Je hebt er ook een mailtje over gehad als je aangemeld bent om de blogpost update per mail te ontvangen. In het menu op de website www.naargalicie.nl staat in het menu boven een knop BLOG, daarmee kom je op de blog pagina. Daarnaast staat een knop VERHALEN, daarmee kom je op de verhalen pagina. Op de pagina staan 3 kolomen, die staan er al jaren, ik heb ze aangepast. Links staat de laatste blogpost, in het midden updates van de website en rechts het laatste verhaal van een van jullie. Mocht de verhalen pagina geen succes zijn, dan haal ik hem weer weg. Maar dat zien we over een tijdje wel.

Vandaag is het mooi weer, en dat betekent dat ik weer mag gaan werken. Ik sta altijd om 7 uur op om om 9 uur te gaan werken. Vandaag dus ook, alleen is er niets op tv wat ik terug wil kijken. Iets voor 8 uur ben ik dan maar vertrokken om te gaan werken. Dan werk ik wel van 8 tot 12. Alles gaat vlotjes en de meeste koeien maken er geen probleem van om richting de robot te gaan. Er staat een nieuw kalfje in een van de iglo’s, ik weet alleen niet van welke moeder het is. Normaal is het de bedoeling dat koeien die bevallen zijn zeker naar de robot gaan. Maar als ik niet weet uit welke koe het kalf tevoorschijn is gekomen, dan kan ik ook geen koe zoeken voor de melk voor haar kalf. 

Daar komen opa en oma aan. Opa wil weten hoe het gaat en of er nog meer kalfjes geboren zijn. Nee, zeg ik, maar er staat er wel een in de iglo waarvan ik niet weer welke de moeder is. Opa zegt dat hij het ook niet weet, maar dat hij wel weet dat de koe nog bij de andere koeien staat die in verwachting zijn. En als Pablo straks komt, kunnen jullie de koe over zetten, zegt opa. Prima, maar dan moet Pablo wel op tijd komen, want ik ben een uur eerder begonnen. Opa heeft geen idee hoe laat Pablo er zal zijn. Ze gaan nu naar de kippen, zegt hij. O.. dat is mooi, en ik vraag gelijk om eieren.

Ik ga verder waar ik mee bezig was en iets na 12 uur ben ik klaar en vertrek. Na het eten ga ik met de bosmaaier aan de gang. Het gras tegen de voorkant van de akker, waar de telescooppaal staat, staat erg hoog. Het groeit allemaal er snel, regen en een zonnetje en voor je het weet staat het onkruid en het gras tot aan je knieën.

Maar als ik na een uurtje bijna klaar ben, laat de bosmaaier weten het voor gezien te houden voor vandaag, de brandstof is op. Eigenlijk wel goed, want dan heb ik nu nog tijd om huiswerk te gaan maken. Daarna gaan we weer aan het werk. Op de akker heb ik trouwens de eerste maïs planten al boven de grond zien steken. Zitten pas een week in de grond!

De katten. In een paar reacties zeggen jullie dat het tijd wordt de kittens uit te gaan delen. Nou, twee dingen; Die vrouw die dat allemaal gaat regelen van die organisatie werkt niet echt mee. Dat wil zeggen, ze zegt dat ze komt en blijkt dan niet te komen. Smoes is dat ze naar een begrafenis moest, maar die zijn niet in de avond. Ze had het druk en zo meer van dat gedoe. Nu komt ze morgen, zegt ze. Maar katjes neemt ze niet mee. Dat kan nu niet. Afgelopen week ontdekten we bij een katje een kaal plekje. We zijn toen naar de dierenarts gegaan en we kregen een spray mee. Maar omdat de vrouw telkens niet komt opdagen en de katjes niet verder dan de logeerkamer komen, hebben ze nu allemaal van die plekjes. De een wat groter dan de ander. We sprayen ons in het rondte, 6 katjes en 3 keer per dag. Pas als de plekjes kleiner worden en gaan genezen, kunnen de katjes naar hun nieuwe adressen.