Twee Keer Naar Ourense

Vandaag gaan we twee keer naar Ourense. Laten we zeggen dat we voor en na de siësta afspraken hebben in Ourense. Nu hadden we de siësta kunnen overbruggen met een dagmenu in een of ander restaurant. Maar omdat de eerst afspraak al vroeg staat en de laatste afspraak laat in de middag zijn Antares en Foskie te lang alleen. Dus moeten we even op en neer naar huis om die twee uit te laten. Hadden we die twee dan niet mee kunnen nemen, hoor ik jullie denken. Nee, daar waar we moesten zijn, zijn honden niet welkom. En om ze dan maar in een parkeergarage achter te laten in de auto vinden wij niets.

De eerste afspraak ik op een kantoor om de Clave365 te regelen. Als we de auto in de parkeergarage gezet hebben lopen het laatste stukje. Schijnt in Freán de zon vol op, hier is het krijgt en water koud. We melden ons bij de bewaking van het kantoor, vertellen wat we komen doen, alles wordt gecontroleerd en tassen en mobieltjes moeten door de scanner. Binnen krijgen we van een infozuil een bonnetje en even later wordt Sol als eerste naar een loket geroepen. Ondertussen sta ik me te vergapen aan het prachtige glas in lood plafond van het gebouw. Als Sol klaar is mag ik komen en ook ik ben zo klaar. We hebben beide een SMS waar we verder mee kunnen inloggen op internet om het af te ronden. Ik wijs Sol op het mooie plafond en ik vraag aan de bewaker of ik een foto van het plafond mag maken. Nee! Geen foto’s is zijn antwoord. Maar ik wil alleen het plafond fotograferen, verder niets. Nee! Geen foto’s. Oke. Prettige dag nog. Nu we dit geregeld hebben kunnen we koffie gaan drinken want ik moet naar de WC. En als ik geen foto van een plafond mag maken dan mag ik zeker en vast ook geen plasje plegen. Op het pleintje waar we koffie drinken staat een mooie koe.

Na de koffie moeten we nog even naar een ander kantoor waar we vriendelijk geholpen worden, maar ze ons niet verder kunnen helpen. We wonen namelijk in de provincie Lugo en we vragen nu iets in de provincie Ourense. We lopen dus onverrichter zake terug naar de auto. 

Nu gaan we eens kijken bij een kringloopwinkel waar we al vaak voorbij zijn gekomen maar nog nooit binnen zijn geweest. De winkel is namelijk dicht of we moeten 3 kilometer verder parkeren. Nu konden we dichterbij parkeren en zijn even gaan kijken wat er zoals staat. Als ik het zou moeten beschrijven dan staan er meubels die mijn oma ook had staan. Goed, weten de meesten nog niets natuurlijk. Maar wie mijn oma gekend heeft weet nu wel wat er te koop staat in de kringloopwinkel. We lopen terug naar de auto en rijden naar het volgende ongeveer 500 meter verder. Zeker, dat stuk hadden we kunnen lopen. Maar het stuk van 500 meter is richting huis, dus dan is het handiger dat de auto mee gaat. Sol moet in een haar spullen winkel wat kopen. Ik wacht in de auto en doe dat op zijn Nederlands, dus niet met een draaiende motor. 

Sol is klaar en stapt in en ik start de auto. Maar als ik de sleutel omdraai om te starten gaan alle lampjes, de klok en de radio uit en hoor ik alleen een klik van een startmotor die alleen genoeg spanning heeft om die klik te maken. Nog een keer, en nog een keer. Dat is gek? Heel de tijd geen centje pijn en nu accu in een keer stuk. Goed ik moet zeggen dat als het heel koud is de accu al net iets meer moeite nodig had om de motor te laten starten. Maar dit! nog geen 10 minuten geleden was er niets aan de hand.

Gelukkig zitten er wat garagebedrijven in de staat waar we met een accu staan die het niet meer doet. Ik loop naar de eerste die ik tegenkom en vertel wat het probleem is. Met een starthulp loopt een monteur met me mee. Ik laat eerst horen wat er is, dan sluit hij de starthulp aan en start de auto gelijk. Normaal is een accu iets wat ik natuurlijk gewoon zelf regel. Maar nu staan we ergens met een defecte accu, het is bijna siësta tijd. De enige oplossing is dus dat ik aan de monteur vraag of ze accu’s hebben. Zeker, zegt hij. Hj loopt terug in ik rijdt naar de garage. Half uurtje zegt de monteur. Mooi, gaan wij even koffie drinken. Even later is de auto klaar. Zo’n karwei laten doen is wel een stuk duurder dan zelf een accu kopen en monteren. Helaas, het is even niet anders.

Als we thuis zijn lopen we even een rondje met de hondjes, eten wat en gaan weer naar Ourense. Nu moeten we naar het ziekenhuis. Ik moet op controle. Het is niet echt heel druk in de wachtruimte en ik ben dus zo aan de beurt. De chirurg wil weten of ik ergens pijn heb en ik moet gaan liggen en op mijn hand blazen. Hij bekijkt alles en zegt dat het goed is. Ik moet nog een paar weken rustig aan doen omdat ze twee keer bij mijn navel in de buurt naar binnen zijn gegaan tijdens de liesbreukoperaties. Maar als ik nergens last van heb hoef ik niet meer terug te komen. 

Nu moeten we nog naar Leroy Merlin om de laatste spullen voor de keuken op te halen. Daarna kunnen we naar huis. En voor wie denk dat ik nu morgen als een gek aan de keuken verder ga, die heeft het mis. Morgen hebben we weer afspraken staan.

** Mocht er iemand zijn die in het bezit is van mijn Nederlandse telefoonnummer, weet dan dat dat met ingang van volgende maand niet meer werkt.

14 reacties

  1. Hola,

    Gelukkig was het resultaat van jou revisie goed en kun je langzaam op gaan bouwen met klussen.
    Jammer wel dat de spannig van het wachten voor de Dacia accu teveel werd en ook die vernieuwd wou worden. Maar net als je zegt laten doen is altijd veel duurder. Maar ach de monteurs moeten ook wat verdienen zullen we maar zeggen. Dat er morgen weer afspraken zijn dat zal best het is immers voor jullie een FEESTDAG toch…….2-de verjaardag van het zijn in Frean. Geniet van dit feit en laat er maar een dagmenu op los zou ik zeggen.

    Houdoe

    • Hoi Pa,

      Ja ik mag over een week of twee weer wat meer gaan doen. We zien wel. Er moet nu binnenkort ook echt gewerkt gaan worden. Daar moet ik van de week nog iemand anders over bellen.

  2. Hoi Rob en Sol,
    Fijn dat het bij de dokter goed is, en jammer van je accu maar ja, zonder kun je niet. Morgen wonen jullie weer 2 jaar in Frean, dat gaat toch snel. Gr. Ma

  3. Goedenavond(nog net). Het was weer een druk dagje incl. Pech(accu) en Goed(hospital). Wat jammer dat je geen foto mocht maken van het plafond. Er zitten zeker camera’s in verstopt !😅
    Nou nog even een beetje jezelf intomen en langzaam aan wat meer doen zoals je gewend was. Gefeliciteerd.
    Morgen toch een beetje feestdag ! 2 jaar alweer , gaat snel hoor. Jullie hebben vast (net als wij) alsof je er al jaaaaren woont !? Fijne dag morgen. Voor nu welterusten.
    Groet .👍🖐🙋‍♀️🙋‍♂️🤣👊

  4. Op de eerste plaats proficiat dat alles weer goed is met jouw gezondheid (is immers het belangrijkste ) ja een beetje ergerlijk van de accu als je zelf alles kunt repareren maar je bent prima geholpen door de monteur.
    Jammer van de plafond foto maar de bont gekleurde koe is ook leuk en morgen alweer 2 jaar in Spanje zeker een klein feestje waard en op de leuke dingen terugkijken.
    Fijne dag,
    José

    • Hallo José,

      We zijn blij dat het gedoe in het ziekenhuis weer achter de rug is. Hopelijk betalen we de komende jaren voor niets aan een zorgverzekering 🙂

  5. Fijn dat alles weer geregeld is en ook nog goed, dat laatste is zeker niet onbelangrijk. Ja he tijd vliegt, 2 jaar lijkt niks maar de eerste paar jaar zijn het belangrijkste omdat er dan heel veel dingen op je afkomen waar je nooit aan hebt gedacht omdat je dat kortom niet wist. Daarna komt er eindelijk wat meer rust over jullie, ik ben geen profeet maar spreek wel uit ervaring. Ik woon
    nu 22 jaar in Spanje. Jammer van die accu maar een bofkont dat jullie zo dicht bij een garage stonden, ok wat meer geld maar wel ook snel verholpen. Je zal maar net als ik een keer net geshopt hebben en een achterbak vol met levensmiddelen en ijsjes hebben en dan nergens heen kunnen. Het zal wel een reden hebben waarom je het plafond niet mocht fotograferen, stel dat je het niet gevraagd had, hadden ze je misschien gelijk gearresteerd. Zie je het al voor je jij in de boeien. Fijne dag tot morgen.

    • Hallo Lady Wieser,

      Ik snap wat je bedoeld. Ik heb ooit eens, toen Sol voor de eerste keer in Nederland was, onderweg met een kokende motor gestaan vol met boodschappen. Toen had het blijkbaar zo hard gevroren dat de radiator bevroren was van de auto. Dan werkt het koelsysteem niet en word ondanks de kou alles te heet. Moest ik te voet naar huis in de kou zonder de nodige boodschappen.

  6. Gezellig zo’n bonte koe! Beetje kleur in de kou. Mooi dat je je grenzen mag verleggen, qua klus activiteiten ! Mazzeltje zo dicht bij een garage te staan, accu’s zijn toch best zwaar, kun je beter uitbesteden dan zelf tillen. Succes verder met alles. Hopelijk gaan de foto’s deze week lukken tijdens de telescopische dagen. Groetjes vanuit een grijs en koud stukje Nederland !

    • Hallo Otto en Joke,

      Ik ga vandaag weer een poging doen met de telescoop. Nu ik een foto heb, kan ik gaan proberen om de boel weer automatisch te laten gaan.

  7. Wat een pech met je accu maar gelukkig toch vrij snel opgelost maar ook wat balen omdat je normaal veel dingen onderhanden neemt. ook fijn dat het bezoek aan de arts positief is en je langzaam aan je activiteiten maar aanvangen. succes met je afspraken vandaag.

    • Hallo Mieke,

      Laten we zeggen dat het 100 euro duurder isdan als ik zelf de accu had vervangen. Maar helaas, soms kun je letterlijk geen kant op en bied alleen de duurdere oplossing de oplossing.

Reacties zijn gesloten.