We staan op en maken ons klaar om wat oude dingen in de omgeving te gaan bekijken. Eerste stenen die op elkaar gestapeld zijn in een heel ver verleden. We rijden weg, het is ongeveer anderhalf uur rijden. We rijden richting Lugo en even voorbij Chantada staat er politie langst de weg te patrouilleren. We moeten stopen. Waar we vandaan komen, waar we naartoe gaan, wat we daar gaan doen en nog meer vragen. We leggen het allemaal keurig uit. Dan moet de agent ons NIE nummer hebben en naam en adres. We hebben nog steeds niet in de gaten wat er gaande is, tot dat oom agent er een tweede agent bij roept die ons vervolgens klip en klaar uitlegt dat we helemaal niet op de plaats mogen zijn waar we zijn. We zijn in overtreding van de corona regels blijkbaar. Wat doen we verkeerd dan? We mogen onze gemeente grens niet passeren alleen als het echt nodig is. Dat is al 2 weken zo. Oo? Wisten wij niet. En het duurt in ieder geval nog tot de 18e. Oké. Wij weer terug naar huis. Geen idee of er een boete aan vast hangt. We zien wel. Hadden wij ons maar beter moeten informeren. De site waar ik op gekeken had is dus blijkbaar niet helemaal bij! Kijk ik dus maar niet meer op.
Thuis…. tja, wat gaan we nu doen? Maar weer opruimen dan. Naast de keuken is een ruimte die vol staat met troep, en wij hebben daar nog wat bij gedaan. Maar de muis van weleer huist daar ook. Ik heb dus alles opgeruimd. Twee houten ladders blijken vol te zitten met houtworm. Ook een kast die ik op had willen knappen, laat vers zaagsel zien bij de gaatjes van de houtworm. Alles buiten gegooid. De kast aan gort geslagen en ook naar buiten gedaan. Het ziet er weer spik en span uit. Dan zie ik tussen twee bakstenen licht. De bakstenen zitten in een gat wat vroeger een raam (of in ieder geval luchtgat) was. Dat gat zit er nu weer. A) mooier vinden wij, B) kan het er wat doortochten. Nu zit de dag er weer op. Geen zin meer nog wat te doen. Het is te mooi om binnen te gaan zwoegen. Ga zo nog maar eens met Antares een flinke wandeling maken.
