Melk En Chileen In Ourense

Ook al is het zondag, toch staan we vroeg op. Ik doe dat altijd en Sol heeft vandaag weer een online cursus die vroeg start. Ik wilde TV kijken, maar alles heeft plaats moeten maken voor de TT van Assen. Nou dan maar een rondje lopen met Antares. Het is mooi weer en Antares moet nodig een beetje afvallen. We gaan aan de wandel richting Santa Mariña do Castro. Maar even daarvoor is er een zandpad waar ik in de anderhalf jaar dat we hier wonen nog niet in geweest ben. Vandaag dus wel. Antares volgt op enkele meters afstand want zijn moet alles besnuffelen. We lopen het pad af tot we niet meer verder kunnen. Het pad eindigt in een weiland waar al een tijdje niemand meer geweest is zo te zien. We lopen dezelfde weg terug en als we thuis zijn hebben we er ruim 3 kilometer op zitten.

Vandaag ga ik ook even uitzoeken wat de link is of kan zijn tussen melk en hoofdpijn/migraine. Als ik Google kom ik verschillende websites tegen. Als ik op een site van de overheid kom (voedingscentrum) blijkt dat ik niet genoeg melkproducten per dag kan nuttigen. Misschien moeten ze op die site een en ander aanpassen en zijn daarmee de stikstof problemen ook opgelost. Alle gekheid op een stokje natuurlijk, maar die site wordt door de industrie gesponsord. Op andere site lees ik dat melk(producten) gezond zijn en bijdragen aan van alles wat goed voor je is. Maar teveel is niet goed. Zo zijn melk producten goed voor je botten, maar teveel is juist slecht voor je botten, je wakkerd de bot ontkalking aan (ik ben geen arts en schrijf kort en simpel op wat ik lees. Dus beste zelf gaan lezen!). Melk en je hoofd kan je ook kopzorgen brengen in de vorm van hevige pijnen zoals ik die wel eens heb. Het is 12 uur en Antares en ik lopen richting Cas de Perdo voor een litertje melk. Als we aan de wandel zijn ga ik eens uitrekenen hoeveel liter melk en yoghurt ik per jaar nuttig. Reken even mee, halve liter yoghurt per dag is 182,5 liter yoghurt per 365 dagen. Melk ga ik soms niet halen. Laten we uitgaan van 350 dagen per jaar dat ik 1 liter melk ga halen. Per 365 dagen nuttig ik dus 182,5+350 = 532,5 liter melk producten, dat is gemiddeld 1,45 liter per dag. Volgens de verschillende Nederlandse en Belgische websites is dat een beetje veel van het goede. Ik moet dus af gaan kikken! Maar hoe vertel ik de buurvrouw dat ik nog maar 1 keer per week 1 liter melk kom halen zonder dat ze denkt dat ook de koeien die bij ons staan weg moeten en dat ze allerlei andere dingen verkeerd heeft gedaan. 

Als Sol klaar is met de online cursus en we Antares en Foskie een rondje hebben laten lopen, gaan wij naar Ourense, daar zijn middeleeuwse feesten. Nou daar moeten we dan maar eens gaan kijken want vandaag is de laatste dag van de feesten. Het is allemaal te doen in het oude stadscentrum en we parkeren de auto aan de rand van het oude centrum in een garage die ik langs de uitgang binnen ga. De parkeerwachter maakt het denk ik vaker mee, want nog voor ik bij de slagboom van de uitgang ben doet hij hem al open. Parkeerkaartje? Dat krijgen we van hem. We lopen naar het centrum. Het is niet druk. Siësta zeker? Er staan lange rijen kraampjes met van alles en nog wat te koop. Helaas zijn er nog veel kraampjes dicht. Moet deze keer zeggen dat de Zigeuners betere zaken doen, die houden geen siësta en verkopen gewoon dingen Na het eerste rondje gaan we ergens op een terras zitten en wachten tot de andere kraampjes ook open gaan. Wat er nou precies ‘middeleeuws’ is aan de feesten weet ik niet. Er zijn wel wat mensen in de kraampjes die iets aan hebben wat middeleeuws moet lijken, maar daar is het mee gezegd. Niet minder erg overigens, het is gewoon een braderie, zonder iemand die uit een blok hout een klomp maakt of iemand die een bijenkorf zit te vlechten. Kraampje met sieraden met edelstenen, allerlei soorten geur dingen, allemaal biologisch en met de hand gemaakt natuurlijk (?) We komen voorbij een kraam die er mooi uitziet, allerlei soorten thee en kruiden, netjes in manden met bordjes met de namen en beschrijvingen er bij. Thee voor hoofdpijn, thee voor migraine en nog een thee voor migraine. Laten we daar maar wat van kopen. Sol wil ook nog een andere thee dus die kopen we ook. 

We lopen verder en helaas voor ons is het lastig om het geld in de knip te houden. We komen voorbij een kraam met klankschalen, iets wat alle twee mooi vinden. We kijken en de verkoper begint gelijk met zijn praatje. Het is een oudere man, donkerder dan een Spanjaard en met een grote grijze baard. Hij is even met zijn eten bezig, hij heeft honger zegt hij. Sol vraagt of het een Spanjaard is. Nee hij is een wereldburger geboren in het Noorden van Chili. Nou dan is er gelijk een klik en maakt het moeilijker geen klankschaal te kopen. Sol moet op een krukje gaan zitten en de man doet voor hoe je het juiste geluid uit een klankschaal krijgt. Nu moet Sol het doen. Ja, deze willen we zegt Sol. De prijs valt gelukkig mee, maar we moeten er wel even voor gaan pinnen. Als we terug zijn zegt de man wat Sol weer moet gaan zitten. Jij ook, zegt hij tegen mij. Hij wil van alles weten, waarom we hier zijn, voor vakantie of wonen jullie hier. Sol vertelt het verhaal. Dan is het zijn beurt om te vertellen en hij deelt gelijk het verhaal over zijn 12 jarige kleine poedel. Er zijn mensen die klankschalen bekijken, misschien zijn ze geïnteresseerd, maar blijkbaar interesseert hem dat niet. Hij is nu met ons in gesprek. Hij staat er op dat Sol hem in keer een whatsapp stuurt. Als ik een foto gemaakt heb van de visitekaart met telefoonnummer van de winkel gaan we naar huis.   

Dus wil je een klankschaal, whatsapp hem even.