Op De Akker

Gisteravond heeft de buurman de akker nog een keer omgeploegd. Natuurlijk niet daar waar de aardappelen al staan. De buurvrouw vertelde dat ze daarna zouden komen om de maïs te zaaien. De maïs zaaien? Met de tractor en een machine? Ja… straks, zegt ze. Ik ga de te zaaien maïskorrels halen en laat zien dat ik een handje vol heb. Het is zo weinig dat je het niet eens met een machine kunt zaaien, zeg ik. Ze kijkt naar de korrel is mijn hand en vraagt; zo weinig? Meer dan genoeg voor ons. Per plant 3 kolven dan hebben we straks meer dan genoeg. We hebben geen voorraad nodig en planten om het daarna weg te geven of weg te gooien is ook niet nodig. Als de buurman klaar is met ploegen zaaien we met de hand de maïs.

Dan ga ik een rondje lopen en zie dat er in een weiland een tractor staat met een koe en er staan drie mannen bij. Met die koe gaat het niet helemaal goed. Ik stel me voor dat die koe zo gaat bevallen van een kalf. Dat ken ik alleen van tv, dus ik ga kijken. Bij de koe staat Xavier, Luis en een veearts. Ik vraag of de koe zo gaat bevallen. Nee, zegt Xavier en hij wijst naar de laadschop van de tractor. Daar ligt een kalfje in.

Met de koe gaat het niet goed, ze kan niet meer blijven staan. Zoals ik het begreep is de koe ergens in een wei, een andere dan waar ze nu is, bevallen en in de modder of in water terecht gekomen en daar is ze zelf niet uit kunnen komen. Gelukkig wel met hulp. De koe kan niet blijven staan omdat ze uitgeput is en gestresst. De koe wordt aan de laadschop vast gemaakt en wat opgehesen zodat ze onder de laadschop hangt en naar de stal van Luis gebracht kan worden. Met de koe zal het vandaag weer beter gaan, heb ik me laten vertellen.

Vandaag in de ochtend ga ik eerst met de bosmaaier aan de gang. De kant langs de akker moet gemaaid worden. Met mijn nieuwe vriend is dat kinderspel en even later ben ik dus klaar met maaien. Ik doe nog wat andere stukken en dan is het genoeg geweest met de bosmaaier voor vandaag. 

Ik ga de akker op. Ik wil zonnebloemen. Ik lust geen zonnepitten, is ga ook geen zonnebloemolie maken. Ik vond zonnebloemen gewoon mooi. Naast de maïs die ik gisteravond zaaide met de buurman, zaai ik nu een rij zonnebloemen. Ik wil er nog meer, maar weet nog niet waar ik die ga zetten. Dan moet er bij de aardappelen al wat gedaan worden aan het onkruid wat zich al een beetje begint te laten zien. Schoffelen dus. Gelukkig hebben we niet zoveel aardappelen als vorig jaar gepoot, dat betekent dus ook dat er wat minder werk is met schoonhouden.

Dan komt de buurman de koeien buiten zetten, of we even kunnen helpen. Als de koeien in de wei staan zegt hij dat ik iets moet maken om de ingang naar de tuin en akker af te sluiten.

Het komt wel eens voor dat een koe aan de wandel gaat, dat komt niet alleen voor met de drie die bij ons staan. Er loopt wel eens meer wat los. Volgens de buurman kan ik er daarom beter voor zorgen dat de ingang afgesloten kan worden. En eigenlijk heeft hij wel gelijk, ik ga dus een poort maken. In de zitkuil heb ik een tafel staan van pallets gemaakt, gisteren kwam daar het doorgeef plateau bij, ook van een pallet. Dan nu een poortje gemaakt van een pallet. Ik zoek een mooie pallet uit, vind nog een mooie weipaal, koop twee scharnieren bij de fereteria en een paar uur later staat er een mooi poortje wat helemaal past bij de rest in de tuin.

Gezinsuitbreiding, nee er zijn geen kinderen op komst. Na het debacle met Orion, wilde Sol toch een tweede hond. Al enige tijd loopt er hier een tweede hond rond. Ongeveer even groot als Antares en ongeveer even oud. Precies weten we het niet, maar de schatting is dat hij in ieder gaval 8 jaar is. Deze hond komt van een vrouw die een hondenopvang heeft. Geen tientallen, maar zo maar een paar. Foskie, is een hond die achtergelaten is. Daarna heeft de vrouw hem opgevangen en geplaatst bij een vrouw. Helaas is de vrouw overleden en moest Foskie weer naar de opvang. De laatste weken heeft hij in een hondenhotel bij Lugo gezeten en nu is hij al een tijdje bij ons. Antares moet weer wennen natuurlijk. Maar accepteerde hij Orion helemaal niet, met Foskie gaat het 500% beter. Ze spelen zowaar, al is het maar soms. Was Orion een stuiterbal en ging alles stuk waar hij naar keek, is Foskie het tegenover gestelde. Net als Antares ligt hij meest van de tijd ergens te dagdromen. Foskie is hier alleen om te kijken kijken of het wil lukken tussen hem en Antares. Wij zien geen problemen en beide honden doen niet gestresst. Foskie mag blijven.