Veel Gedaan Vandaag

Vandaag geef ik eerst het salontafeltje een lik verf. Een laag is genoeg, als het hout maar afgesloten is voor vocht. De poten van het tafeltje wil Sol in dezelfde kleur blauw hebben als de inbouwkast. Kreeg het blad en alles wat niet blauw wordt een laag beits, zet ik de poten in de grondverf. Nu ik toch aan het verven ben zet ik gelijk het doorgeef plateau voor op de rand van de zitkuil voor de tweede keer in de buitenbeits. Als het lekker gedroogd is in het zonnetje plaats ik het maar gelijk op de plaats waar het gebruikt moet worden. 

Sol is in huis bezig en is zo fanatiek met de stofzuiger bezig dat ze een oorbel opzuigt. Gelukkig zat de zak nog niet zo heel erg vol. We hebben met z’n tweeën de inhoud van de zak nageplozen maar vonden geen oorbel. Helaas, maar als die oorbel niet in de stofzuigerzak zit, dan moet die nog gewoon ergens liggen. Als Sol als een echte CSI de grond af speurt vind ze de oorbel die we zochten. Ze kan weer verder met stofzuigen 🙂

Dan hebben we nog een poort. Het is de poort die de ingang van een weiland afsluit en hij zit tussen de stal zonder dak en de stal in. Het is een loei zwaar ding en waarschijnlijk heet daarom ooit een scharnier het begeven. 

Het moet dus maar eens een keer in orde gemaakt worden. Eerst hang ik de helft van de poort goed. De poort bestaat uit twee delen, een klein deel wat met scharnieren aan het grote deel zit. Als het grote deel dicht is en de afgebroken scharnierdelen staan netjes op elkaar dan blijkt de poort niet waterpas te hangen. Vanaf de muur loopt de poort op. Die ik de poort voorzichtig open en meet nog eens met het waterpas, dan hangt de poort wel netjes waterpas. Voor is iets met scharnieren ga doen moet het waterpas probleem eerst opgelost worden. Het einde van het grote deel steunt als het dicht is op een bult van beton. Die bult is dus kennelijk te hoog en met een slijptol en een steenbeitel maak ik de bult zo dat de poort ook waterpas is als deze dicht is. 

De buren bellen, ik kan het lasapparaat komen halen. De scharnieren moeten namelijk aan de poort gelast worden. Als ik terug ben meet ik nog een keer op alles waterpas is en dan zet ik de eerste scharnier met een lijmklem vast aan de poort. Nu moet ik eerst de gaten in de muur boren om het deel van de scharnier wat tegen de muur zit vast te kunnen zetten met ankers. Daarna las ik het scharnier vast aan de poort. Dit doe ik zo 3 keer, twee scharnieren boven en een beneden. 

De poort kan weer soepel open en dicht. Nu kan het tweede deel van de poort aan het grote deel gehangen worden. Van het stuk beton moet ik nog een stukje weghalen. Nu kan ook deze poort weer makkelijk en soepel open en dicht. Alleen nog een nieuw gat in de muur boren voor de schuif om hem op slot te kunnen doen. De lassen spuit ik met een spuitbus even in het zwart en dan is de poort klaar om weer gewoon makkelijk te kunnen gebruiken.

Zoals je misschien weet zijn mijn ouders, met een omweg, op weg naar Freán. Vandaag zijn ze vertrokken en hebben de eerste 588km er op zitten. Ze zijn in Vairve et Montoille, geen idee waar dat is.