Extra vroeg op vandaag. We moeten om 8 uur, en ik nuchter, in Ourense in het ziekenhuis zijn. Helaas ook geen koffie voor mij voor vertrek. Na een rondje met de honden is het 7 uur en vertrekken we in het donker in de groene Fiat Punto richting Ourense over de donkere wegen. Normaal heb ik geen last van donkere wegen, sterker nog, ik heb het liefst helemaal geen straat verlichting. Maar dan moet je dus wel in een auto zitten met goede verlichting! De leen Fiat heeft alles behalve dat! Klein licht is ongeveer 3 meter voor de auto. Groot licht dat schijnt alle kanten uit en brengt niet veel meer dan het klein licht. Maar we komen gelukkig zonder kleerscheuren aan in Ourense.
Vandaag moet ik in het ziekenhuis zijn om een hartfilmpje te maken. En er wordt een röntgenfoto van mijn longen gemaakt. Een aardige vrouw vertelt in rap Spaans wat de bedoeling is. Ik vraag of ze het nog een keer kan herhalen maar dan wat langzamer. A ha…. bovenkleding uit en gaan liggen. Ze plakt hier en daar wat plakkers, sluit ze aan en ik hoor een printer wat printen. Klaar, zegt ze en ze koppelt me weer af van de machine. Ik krijg een witte jas aan die ze aan de achterkant dicht maakt en ze gebaart me vervolgens mee te komen naar de ‘fotostudio’. Ik moet voor een plaat gaan staan, en dan inademen en inhouden als zij het zegt. Ik ben klaar maar moet nu nog bloed laten prikken. Als dat even later ook gedaan is kunnen we ergens wat gaan eten.
Nu moeten we met bonnetjes van het ziekenhuis naar een kantoor van de verzekering. Het is vlakbij dus we zijn er zo. We leveren de bonnen in en mijn verzekeringspas en Sol verteld wat we komen doen. De vrouw van de verzekering vertelt ons dat het pasje niet geding is. Hoe zo? Vorige week ontvangen. Nee niet geldig, waarom is niet helemaal duidelijk. Maar we hebben ook een papier, maar nee ook niet geldig. Ze maakt nieuwe pasjes en die komen binnenkort. En met de bonnetjes kan ze ook niets op dit moment. We zijn nu klaar in Ourense en gaan naar huis.
Thuis treffen we weer een zooi aan. Er was niet veel meer om te slopen voor Orion, maar een door waar blikken hondenvoer in zit is helemaal kapot. De blikken liggen op de grond en een is er open. Niet helemaal, dus eten heeft hij er niet uit gekregen. Ik ga een rondje met ze lopen als het koffiezetapparaat haar werk doet. Als ik terug ben weet ik het zeker; ik heb hier geen zin meer in!
Orion is een hele lieve hond, echt. Maar wij wilden vrij leven. Met deze hond die geen 5 minuten alleen kan zijn wonen we wel vrij maar zijn we niet vrij. Op ons ‘landgoed’ zijn we gevangen door een hond. Hij kan nergens echt los, laten we hem een keer vrij op een van de weilanden dan moeten we eerst kijken of er niet een van de buren ergens koeien heeft lopen. In huis moeten telkens alles deuren dicht en op de knip. En dan alles wat er al kapot is! Niet alles zet ik telken op het blog, en nu we nieuwe stoelen hebben zou het zomaar kunnen dat die ook slachtoffer worden als we een moment niet opletten. Nee, ik ben er klaar mee. Als ik mijn verhaal doe aan Sol is die het eigenlijk wel met me eens. Ik heb me bewust nog niet gehecht aan hem, zij al wel meer en heeft het er wel moeilijker mee.
Sol neemt contact op met Fran de hondentrainer. Zijn reactie verbaast mij eigenlijk een beetje, hij kan zich er wel wat bij voorstellen. Het is de stress, zegt hij. Al gaat hij bij de training wel keer op keer beter, de stress wordt er niet minder op. Hij komt nog met voorstellen over een benge, over een hoog hek om een stuk van een weiland en zo meer. Maar ik heb geen zin om nog meer geld uit te geven en dan maar te hopen dat het goed komt. En ook met die stress heeft Orion geen leven. Later neemt Sol contact op met het asiel waar hij vandaan komt. We kunnen hem alleen wegdoen via hen, dat staat in het contract. Zij hebben nu 2 weken om een nieuw thuis te vinden voor hem, zoniet dan moet hij helaas weer naar het asiel terug.
De bank belt me op. De man aan de telefoon houd een verhaal over een pasje en een cadeau. Momentje zeg ik, ik geef mijn vrouw even, en geef Sol de telefoon. De pasjes voor de zorgverzekering zijn klaar en kunnen we komen halen én… er is een cadeau. We gaan naar Chantada. We hebben ook een probleem met mijn pas want die is geblokkeerd. We krijgen de nieuwe passen en een pasje. Dat pasje is het cadeau. Oké…. ja legt de man uit. Op dit pasje staat 300 euro voor ieder van jullie 150 euro, maar omdat het maar een pas is, dus een pas met 300 euro. Addertje? Nee, is van de verzekering een cadeau. Je kan er overal mee betalen tot het op is. Nou dan zijn nu al die ritten en bezoeken naar Chantada en aan de bank toch wat waard! Gratis (?) 300 euro! Wie wil dat nou niet?
By the way… nieuwe stoelen liggen lekker!
Hola,
Als ik het zo hoor dan is het bijna onverantwoord dat je met een dergelijke auto de weg op mag. Hopelijk is je vriend Dacia gauw weer de oude.
Hoe jammer ook dat het echt niet gaat met Orion maar gezien alle verhalen die wij wel mochten horen (laat staan wat we niet hoorde) is het heel begrijpelijk dat je deze moeilijke beslissing hebben moeten nemen. Jammer maar het is niet anders.
Er komen toch vreemde dingen voor bij jullie in Galicie!!!! Gratis honderde Euro’s. Maar wel een leuk presentje voor jullie zoveelste trouwdag morgen (vrijdag). Dus dinee gratis.
Houdoe
Allereerst Van Harte Gefeliciteerd met de huwelijkse jaardag ! Toch altijd even een andere dag dan gewoonlijk van maken omdat je allebei blij bent het weer een jaar vo te hebben gehouden !! 😂🎉🎊🤣👍 . Zo doen wij het alweer bijna 51 jaar dus , werk eraan samen . Een fijne dag gewenst.
Tja…en dan Orion , heel triest , maar jullie hebben er wel ALLES aan gedaan om hem een warm plekje te geven . Een moeilijk besluit , evengoed veel sterkte samen , ook voor Antares . Fijne “VRIJ-dag ! ( sorry voor de schrijffout 😉)
Groet .🤣👍😉👋
Jammer voor Orion jullie hebben je uiterste best gedaan maar het blijft een probleem hond, ja afscheid nemen doet altijd pijn , uitkijken naar een nieuwe trouwe vriend.
Iets vrolijks , Gefeliciteerd met jullie trouwdag en maak er een gezellige dag van,
Gr. José 🍀
Eerst ook gefeliciteerd met jullie huwelijksdag. Wij volgende week alleen iets langer.
Ik heb bemerkt dat jullie veel van honden houden maar je hebt groot gelijk dat je je niet laat gijzelen door een hond.
Verder sterkte met de operatie.
En bij alles dat jullie meemaken is er een gezegde met de woorden-
Erger je niet maar verwonder je slechts.
Fijne dag
Ome Karel en tante Marianne
Van harte gefeliciteerd met jullie trouwdag en alvast een smakelijk diner. Ja jammer voor iedereen dat het echt niet gaat met Orion en als je blijft aansukkelen dan geeft dat wrijving. Hij zal vast nog wel een warm nestje vinden. Een hele fijne dag verder. Gr. Mieke
Hallo Mieke,
Ja hopelijk vinden ze van het asiel nog een goede plaats voor hem. Ook de hondentrainer kijkt of hij iemand weet waar hij een geschkte hond voor is.
Wat jammer dat jullie Orion nu alweer wegdoen!
Nu gaat deze hond wederom naar een andere plek. Hoe kan hij zo ooit vertrouwen winnen en minder stress ervaren?
Sorry, maar ik vind dit echt zielig.
Ik denk dat het een prachtig dier is dat beter zou verdienen en waarmee je wat meer geduld zou mogen hebben.
Zelf heb ik mijn hele leven al honden. Opvoeden hoort daar inderdaad bij, zeker als je een hond neemt die je zelf niet als pup hebt gekregen. Maar voor mij geldt dat wanneer ik een dier neem, ik het hou tot het dood gaat. Het gaat nu eenmaal niet altijd vanzelf, dat heeft tijd nodig. En jij hebt je misschien nog niet aan hem gehecht, maar hij zich al wel aan jou waarschijnlijk.
En als je helemaal “vrij” wil leven, zou je überhaupt geen dieren moeten nemen.
Met een dier ben je altijd gebonden.
In mijn ogen heb je er zeker NIET alles aan gedaan, daar zou je nog minstens een half jaartje extra voor uit moeten trekken.
Dan zou je kunnen zeggen dat je hem een kans hebt gegund.
Gemiste kans om een lief dier een fijn nieuw leven te bieden.
Hallo Judith,
Ik schrijf niet alles in het blog. Maar laten we zeggen dat wij vinden dat we WEL alles gedaan hebben wat we konden en kunnen doen voor Orion.
Vanaf dat we hem gaan we wekelijks naar een honden trainer, met hen alle twee. 80KM op en neer en 20 euro per hond.
Speciaal voer voor hem omdat dat beter zou zijn voor hem om rustiger te worden. Dat Speciale voor is wel wat duurder dan de (merk) brokken die we bij de dieren speciaalzaak kopen.
4 manden aan gort, of die nou voor hem of voor Antares zijn. Dan heb ik het niet nog niet over de matjes en dekentjes die er in ruim 2 maanden door heen zijn gegaan.
De speciale speelgoed dingen die de stress zouden verminderen, die NIET van de Chinees af komen en dus iets meer kosten dan 1 euro 20.
Gaas om een ren te maken. Een nieuw harnas om hem uit te laten, en ach we komen er nog maar eens een omdat hij het weer kapot gebeten heeft. O, ja ook maar weer een nieuwe riem.
De vaccinaties die hij niet had, heeft hij nu.
Sloten op alle deuren zo dat hij ze niet open kan krijgen.
De deurstijlen waar hij aan knaagt.
Jassen die in het begin gewoon aan de kapstok hingen zijn bij het vuil gemoeten omdat er niets meer van over was.
Kort om, al een BAK geld uit gegeven aan deze hond! Ge noeg is genoeg.
En zeker kunnen we nog meer geld en tijd besteden aan deze hond. Maar zo als ik zeg genoeg is genoeg.
Bovenstaande is een klein greep uit wat er gedaan is. Je heb jeen idee waar je het over hebt bij het schrijven van je reactie!
Via het dierenasiel in Ourense kan hij zo van jou zijn. Stuur me maar een mailtje, dan is het zo geregeld.
Je merkt het al hè Judith, dit is de eerste keer dat ik op mijn pik getrapt ben door iemand die een reactie schrijft!
Waarom moet je je weer verdedigen jullie vinden het zeker jammer voor Orion jullie hebben hem een goeie kans gegund maar genoeg is genoeg , hierna komt vast een andere hond die jullie weer een kans op een beter leven gunnen dus…,
👍🍀José
Hallo José,
Bedankt voor je steun!!
Vind het nogal grof dat je zo reageerd want je bent er nooit bij geweest en wij weten nu onderhand wel dat Rob en Sol echte dierenvrienden zijn en zoals Rob zegt genoeg is genoeg
Goede keus om afscheid te nemen van Orion. Het verbaasd mij al een tijdje dat jullie zoveel geduld met hem hebben. Zelf ben ik opgegroeid met honden maar dit gedrag heb ik nog nooit eerder gezien.
Natuurlijk zijn er wel eens een paar schoenen gesneuveld maar dat bleef dan bij een incident.
Een echt gestoorde hond krijg je nooit goed op de rails. Bovendien groeien honden in Spanje vaak op in de buitenlucht en leven daar 24 uur per dag.
Ga die levensstijl maar eens veranderen.