Zoals bekend staat er een nieuw klein kalf bij ons, Klara. Gisteravond om 6 uur ga ik even kijken, zijn mag nog niet naar buiten. Sneu dat ze dus alleen in de stal staat als de andere buiten zijn. Ik aai haar een beetje en ga weer weg. Hier nog even een foto.
Er zijn wat pakjes bij de pomp geleverd en die gaan we halen. Als we een klein uurtje later weer thuis zijn doet Sol de buitenlamp aan van de stal en ik zeg zullen we nog even kijken? O! Das niet goed! Ze is zichzelf aan het laten stikken. Ze heeft een ketting om waarmee ze vast staat. Geen idee hoe ze het voor elkaar gekregen heeft, maar haal linker voorpoot zit tot haar knie in de ketting en zo ligt ze op de grond en dan ook nog met haar kop helemaal achterover klem tegen het muurtje van de voerbak. Gelukkig is het geen getting met een sluiting maar zit de ketting aan elkaar met een stuk touw. Dat is meer uit zuinigheid dan wat anders, maar nu een geluk bij een ongeluk. Ik kan de ketting draaien en Sol staat al klaar met een mes om het touw door te snijden. Sol gaat de buurvrouw bellen als ik het kalfje in een betere positie weg leg. De paniek was in haar gitzwarte ogen af te lezen. Ik blijf bij het kalf tot de buurvrouw er een paar minuten later is. De buurvrouw is duidelijk geschrokken en gaat naar huis om nu een riem te halen. Ik blijf nog bij het kletsnatte kalf, ze is helemaal bezweet maar even later gaat ze staan en gaat voorzichtig een beetje lopen.
Een geluk bij een ongeluk, had Sol de lamp niet aan gedaan, dan had ik waarschijnlijk niet gezegd ‘zullen we even kijken’ en dan had het kalf dus gewoon gestikt.
Vandaag. We hebben geen idee wat de bijwerkingen zijn van de booster die we gehad hebben. Maar we staan alle twee op met knallende hoofdpijn. Sol heeft ook nog last van de plek waar de booster is gezet. Als de hoofdpijn niet wil zakken dan doen we maar niets vandaag. Sol gaat terug naar bed en ik loop om de beurt met Antares en Orion een rondje. Verder niets dus. Ook gaan we regelmatig bij in de stal kijken of alles nog goed is met de dames.
Hola,
Gelukkig een kalverleven gered.
Het kan geen toeval zijn dat Sol het buitenlicht bij de stal aandeed en jij opperde om nog even bij Klara te kijken. Het heeft zo moeten zijn gelukkig.
Wel erg vervelend dat jullie beide zo’n last hebben van bijwerkingen van de boosterprik. Helaas hoor je het meer. Het is ook heel verschillend bij mensen van totaal geen last tot behoorlijk wat.
Helaas kun je er zelf weinig aan veranderen dan rustig aan doen maar dat hadden jullie zelf al uitgevonden.
Houdoe
Hoi Rob en Sol,
Wat vervelend dat jullie zo’n last hebben van de prik. Hopend dat het morgen minder is. En wat een geluk heeft dat kalfje met jullie met haar zal het ook weer goed komen Gr. Ma.
Hoi Ma,
kalfje is alweer de oude hoor. We gaan wel regelmatig even kijken, dat doet de buurvrouw overigens ook. Tja, de prik. Dat gewoon peg dat we er last van hebben.
Dat kalfje had echt een engeltje op haar schouder en ben heel blij dat jullie nog even zijn gaan kijken. Heel vervelend dat jullie naweeën hebt van de booster, je hoort het wel vaker. Hopelijk dat het morgen met jullie beter gaat. Nog een hele fijne zondag.
Hallo Mieke,
Maar ik ben ook een engeltje 🙂
Gelukkig is het kalfje gered goede ingeving van jullie twee ,vandaag maar rustig houden tot de hoofdpijn over is lekker een rustig rondje maken met de vandaag brave hondjes,
Fijne zondag,
José
Nou Nou Rob, Ik heb een paar dagen geen blogs gelezen en in die tussentijd er is van alles gebeurd.
Sterkte met de booster (Lily was er 3 dagen ziek van). Hoe gaat het met de nek? Even in de gaten houden, want dat kan na een paar dagen of zelfs weken alsnog opspelen. Groetjes van ons allen!
Hoi Christiaan,
Sol heeft nog wat last van de prik, ik niet meer. Mijn nek, dat houd ik ook in de gaten. Maar ik zit altijd vrij recht in de auto, dus de klap met mijn hoofd naar achter is maar een kleinte geweest.
Groetjes van ons!