Nieuwe Deur

We slapen uit vandaag. Dat komt door Orion, die wilde afgelopen nacht telkens de slaapkamer in. Antares is het daar ZEKER niet mee eens. Dus Sol is er een paar keer uit gegaan om Orion weer in een hal te zetten en de deur dicht te doen. Probleem is dat deze hond blijkbaar geleerd is deuren open te doen. Uiteindelijk de deur maar gebarricadeerd met iets. Daarna konden we door slapen. 

Als we dus later uit bed zijn, een ronde hebben gelopen en de kippen uit het nachthok zijn gaat de telefoon. “Hallo, de deur is klaar. Is het goed dat we die over een half uur komen monteren?” Snel eten en dan moet ik even plaats maken in de eetkamer zodat er ook werkelijk een deur geplaatst kan worden. Als ik nog net niet klaar ben komt Sol zeggen dat ze er zijn. Drie man gaan aan de slag met de deur (of eigenlijk een raam). Een paar uur later zit alles gemonteerd en hebben we werkelijk een schitterend uitzicht en veel meer licht in de eetkamer. Vandaag mag er niets aan de deur gedaan worden omdat de kit moet drogen. Misschien dat ik morgen aan de binnenkant ga afwerken. Misschien dat het op de foto te zien is, maar binnen is er niets afgewerkt. En nee, dat zijn ze niet vergeten maar was al de afspraak dat ik dat zelf zou doen. Sol en ik zijn echt heel erg blij met dit raam!

We gaan de melk halen en lopen met z’n vieren richting de buren. Antares en ik lopen los, Sol en Orion zitten aan de lijn. Antares loopt voorop als of ze wil laten weten dat zij de weg weet. Vroeger, toen we met z’n tweeën om de melk gingen liep ze altijd een eind achter mij. Als we bij de buren aan komen worden we, zoals gebruikelijk, door de honden van de buren welkom geheten. Maar van een weg van boven komt een Spaanse Mastiff te kijken. Dat is een hond waar je niet mee gaat dollen, ze zijn groot! Sol moet er niets van hebben en ook Orion is niet op zijn gemak. Ik sluit Sol en Orion op achter het hek van de moestuin van de buren. De Mastiff blijft staan en maakt duidelijk geen indruk op Antares. We pakken de melk en de buurvrouw maant de Mastiff weg te gaan. De hond loopt een stukje terug. Als Sol en Orion uit de moestuin komen lopen we maar gelijk terug. Maar die Mastiff houdt on in de gaten. Even later loopt hij achter ons aan op 20 meter afstand. Ik jaag hem een paar keer weg, maar even later loopt hij weer achter ons. We lopen door en Antares gaat zitten poepen en de Mastiff gunt haar geen privacy. Als Antares klaar is lijkt ze de Mastiff wat in te fluisteren en komt naar ons toe lopen. De Mastiff volgt op grotere afstand. Ik heb er geen zin in dat die hond straks bij ons op de stoep staat en denkt dat het bij ons leuk is en dus niet meer weg gaat. Ik geen de melk aan Sol en ren naar de hond die daarna de benen neemt. Sukkel! Als het een echte macho Spaanse Mastiff was geweest dan was hij ook naar mij komen rennen.

Weer thuis ga ik aan de slag, ik ga het luikje maken wat nog in het plafond in de hal moet komen. Het valt mij op dat het nu rustiger in huis is na de achtervolging van die Mastiff. Als of Antares met haar gefluister bij de Mastiff ook Orion duidelijk heeft gemaakt dat zij toch echt de baas is en hij geen schijn van kans heeft die positie over te nemen. Zeker is er nog wel onenigheid, maar het is minder en korter dan gisteren. Even laten ben ik klaar met het luik en liggen er twee honden toch eigenlijk wel in de weg als ik ook nog maar even de (tijdelijke) kapstok op hang.

We gaan wandelen. We lopen naar het favoriete weiland van Antares. Dat is het weiland waar de koeien normaal gesproken lopen, maar vanwege de kou en de regen mogen die niet naar buiten. Ik gooi een steen en Antares gaat die zoeken en er mee spelen. We hebben het hek van de wei dicht gedaan en net als van de morgen laten we Orion ook maar even los. Eerst blijft hij bij Sol staan en dan….. bam! Als een Hazewindhond zet hij het op een sprinten. Hij ziet werkelijk niets meer en loop Antares, die druk is met een steen, zo omver. Die laat overigens ook weten dat hij op moet letten. Als hij klaar is met rennen roept Sol hem en doet hem weer aan de lijn. Antares en is gaan nog even ergens anders met stenen spelen.

De pomp. Sol heeft even contact gehad met de vorige eigenaresse van de boerderij. Zoals ik gisteren schreef is de pomp volgen de buren niet oud. Ze blijken gelijk te hebben. Van de vorige eigenaresse hebben we de rekening van de pomp gekregen en die blijkt van 2019 te zijn. Sol heeft al contact opgenomen met het bedrijf uit Chantada. Alles is genoteerd en ze nemen contact op wanneer ze komen. We hebben gezegd dat we niet kunnen douchen en geen warm water hebben omdat de geiser niet aangaat. Maar daar heb ik al wat aan gedaan. Onze tweede bron heeft geen pomp en die heeft te weinig druk en water flow om de geiser aan te laten gaan. Maar ik heb een schroefje gevonden waar ik wat aangedraaid heb zodat de geiser wel aan gaat. Douchen kan dus weer. We stinken dus niet 😉