Das Pech, Appelboom Weg

Ik ben al vroeg wakker en om 7 uur heb ik OP1 van gisteravond ook al gezien. Ik ga maar beginnen in de eetkamer, daar waar ik gisteren gebleven was. Verder met de constructie voor de wand dus. Dan kom ik op een punt waar ik eerst iets moet bedenken hoe ik iets wil gaan doen. Tijd voor iets anders dus om het probleem in de eetkamer te overdenken.

Het paadje van de binnenplaats naar de weg, laten we het ‘Het koeienpad’ noemen, heeft aan een kant een muur van keien van ongeveer 2 meter hoog, op die hoogte is ook de akker. Aan de andere kant is ook een muur maar daar zie je niet veel van want die is op loopniveau, zal ik maar zeggen. Ongeveer een meter lager aan de andere kant van die muur is dan de wei waar de koeien, die wij naar buiten doen, altijd staan. Een koe is af en toe net een berggeit. Die muur van een meter hoog is geen probleem op zo af en toe eens uit de wei te klimmen. Er staat wel een afrastering. Die bestaat uit versleten glasfiber paaltjes met oude schrikdraad draad er aan vastgemaakt. Het hangt ook allemaal een beetje op half 11 en als je dus als koe denkt dat je berggeit bent, dan hindert je de afrastering niet. Vervelende is wel dat die koe dan op de weg kan en dat wij, als we het zien, de koe maar gaan vertellen dat zij toch echt koe is en geen berggeit en dat ze beter terug de wei in kan gaan. 

Om dus problemen in de toekomst te voorkomen en iets te maken wat er beter uitziet dan versleten rommel, ga ik er wat nieuw weg zetten. Om de 3 meter moet een weipaal komen, we hebben echter niet genoeg nieuwe palen liggen, dus doe ik om de 6 meter een paal en daar tussen palen die al een tijdje ergens anders gestaan hebben maar nog best goed zijn. Ik leg overal de palen weg waar ze moeten komen, en ga met een grote zware ijzeren pin (geen idee wat de naam van dat stuk gereedschap is) gaten in de grond maken naast de muur tussen Het Koeienpad en de wei. Meeste plaatsen gaat dat makkelijk. Daar waar het niet makkelijk gaat stuit ik op keien van de muur. Onder het pad is de muur dus breder. En strakke rij mat palen zit er helaas niet in. Onder, ongeveer 30 cm boven de grond span ik prikkeldraad, daarboven span ik 2 rijen gewone draad. Prikkeldraad is om de koeien in de wei te houden, en als wij over het pad lopen wil ik me niet bezeren aan prikkeldraad, vandaar dus gewoon draad.

Nu ik daar toch bezig ben, maar ik maar gelijk korte metten met een appelboom. Die boven aan de muur, op de akker, schuin over Het Koeienpad hangt. Van alle appels die er aan gehangen hebben, heeft Sol één appeltaart gemaakt en heb ik 2 appels gegeten. De rest wat er afkomt is al rot, of is aangevreten. Dus! Das pech, appelboom weg. Even met de kettingzaag aan de gang en klaar.

Nu gaan we met z’n drieën even wat kastanjes zoeken op het weiland in het bos. Sol wil ook kijken of ze dennenappels kan vinden. Die liggen er nu niet, kastanjes wel. We rapen er genoeg voor wat we denken nodig te hebben en gaan dan weer terug. Ondertussen heb ik wel veel tijd gehad om iets te bedenken voor het probleem in de eetkamer.

In de eetkamer komt een extra raam. Dat raam waarover ik een paar posts terug schreef. Voor het raam ga ik nu eerst een kozijn maken. Dit wordt tevens mijn eerste kozijn, en daar moest ik dus even over denken. Het zal vast allemaal niet volgens de bouwvoorschriften van hier in Spanje zijn, maar daar heb ik lak aan. Ik maak een kozijn van hout wat nog over is van het oude plafond, het hout waar ik al een hele tijd mee werk. Als het kozijn klaar is en het raam er mooi in pas kan ik het plaatsen. Ik vraag Sol even om te komen kijken of het ‘hier’ goed is dat hier het raam komt. Ze vindt het goed. Ik plaats het raam en vindt dat het klaar is voor vandaag.

Misschien zijn er lezers die zich afgevraagd hebben; Een raam? Waar dan? Nou hier dus! En nee er komt geen gat in de muur om naar buiten te kunnen kijken. We halen buiten naar binnen! Achter het raam, tegen de muur komt een grote foto met het uitzicht van buiten, zoals ongeveer op de foto hieronder.