Het Is Geen Feest Als Je Niet Twee Keer Bent Geweest

Vandaag weer feest. Tweede Kerstdag kennen ze hier niet, tweede Paasdag ook niet. Maar de Parochiefeesten duren hier wel twee dagen. Vandaag dus ‘tweede parochiefeestdag’, maar eerst nog even gisteravond. 

Als ik terug ben op het feest na het schrijven van het blog en het uitlaten van Antares tref ik een tafel aan waar iedereen weer door elkaar kwebbelt. Dan zegt de zwager van de buurman op een gegeven moment dat je op feesten nooit moet spreken over politiek, voetbal of het geloof. Het gekwebbel gaat verder en iedereen probeert boven elkaar uit te komen. …. Aha… het gaat nu over Corona en de vaccinatie.  De voor- en tegenstanders van de vaccinatie gaan steeds harder praten. Dan breek ik in op het gesprek, waarvan ik de hoofdlijnen begrijp, die zijn namelijk altijd hetzelfde bij de voor en tegenstanders van de vaccinatie, ik zeg dat ik denk dat op de volgende feesten naar politie, voetbal en het geloof ook de Corona vaccinatie maar beter niet meer ter sprake kan worden gebracht. Ze kijken we aan, zeggen dat ik wel eens gelijk zou kunnen hebben, lachen en gaan verder met de discussie. Maar ik heb nu in ieder geval geen oordoppen meer nodig. Als het feest van gister vandaag eindig is het tijd om naar huis te gaan. vandaag dus weer vroeg op.

Als ik wakker ben ga ik de akker op alles water geven. Daarna de koeien en de stal en ik zet Sol weer af bij de buren.  Ik wordt nu echter ook al wat eerder verwacht. De buren hebben een steenoven. Die hebben wij ook. De buurman wil mij laten zien hoe je die aan moet steken om op te warmen. Als ik Sol af gezet heb ga ik eerst naar huis om met Antares een rondje te lopen en ga dan bij de buurman kijken. Eerst wil het niet goed lukken de oven aan te steken, maar even later gaat het toch goed en gaat de fik er goed in. 

Ik ga weer terug naar huis. Antares wil denk ik inmiddels weer een rondje lopen en ik kan dan even wat anders aantrekken dan werkkleding. Even later is het weer tijd om terug te gaan naar Cas de Perdo waar we verder gaan waar we gister, of eigenlijk vandaag, gebleven waren. Als ik terug ben wil de buurman graag dat ik een een foto maak van wat er in de oven staat.

Dan is het even later weer tijd om aan tafel te gaan. Na het voorgerecht zet de buurman de schalen vlees op tafel die even ervoor nog in de oven stonden. Na het eten gaat het deze keer niet meer over Corona en de vaccinaties. De onderwerpen zijn nu taal. Als er genoeg gezegd is over taal is de gezondheidszorg aan de beurt en daarna werk en mensen die niet willen werken maar wel voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten. Het is weer tijd dat ik Antares eten ga geven en het blog even schrijf. Niet alles hoef ik nu in een keer te schrijven. Een deel ben ik deze morgen al geschreven. Als ik zo de kliko vol gepropt heb is het tijd om met Antares een rondje te gaan lopen, de kliko aan straat te zetten en weer terug te lopen naar Cas de Pedro. Of het einde van het feest vandaag ook weer morgen eindigt weet ik nu nog niet. In ieder geval hebben we een gezellig weekend achter de rug. We zijn nu in afwachting van het volgende parochiefeest!