Vandaag is het dinsdag 22 oktober 2024. Als ik deze blogpost mee reken, dan postte ik 1067 blogposts tot op heden. Blogpost nummer 1 postte ik vandaag precies 6 jaar geleden op 22 oktober 2018. In die blogpost een verhaal over het hek wat we weg gingen zetten op onze grond tussen de buren en ons in, in Panguipulli, Chili. Inmiddels heb ik al heel wat hekwerk werkzaamheden achter de rug en ik weet 100% zeker dat er nog meer hekwerk werkzaamheden gaan komen.
Hekwek in Chili, linker foto, van boven naar beneden links is van ons. Rechter foto, van beneden naar boven rechts is van ons.
De eerste blogpost schreef ik voor familie, vrienden en collega’s, nu 6 jaar verder schrijf ik voor familie, vrienden, oud collega’s en een hoop mensen die we niet kennen, al kennen we van die mensen die we niet kennen inmiddels wel wat mensen persoonlijk. Misschien is het je ooit opgevallen, ik begin een reactie op een reactie op een blogpost altijd met hoi of hallo. Ken ik je niet in persoon, dan is het hallo. Ken ik je wel in persoon, dan is het hoi. Lezers van het blog en de website, komen ook van over heel de wereld, al denk ik dat de volgers uit China, Rusland en Pakistan niet echt geïnteresseerd zijn in wat er in Freán gebeurt.
Ik schreef onder de afgelopen blogpost dat er wat zou gaan veranderen. Nou… het volgende: al een tijdje vraag ik me af of ik mijn eigen blog zou volgen. Het antwoord daarop is nee, zeker niet iedere week. Jammer dat er wat met een kastanjeboom gaande is, maar dat is niet waar ik een blog voor zou volgen. De statistieken, die Google bijhoudt, laten ook zien dat het bezoekersaantal van de website (inclusief het blog) omlaag gaat. Ook het aantal kliks op de mail die ik verstuur, laat zien dat de meesten de mail links laten liggen en dat geeft allemaal niets natuurlijk, ik kijk zelf ook als ik een mail krijg met een nieuwsbrief of ik het onderwerp interessant vind of niet. Daar komt bij dat het voor mij ook steeds moeilijker wordt nog iets te verzinnen om over te schrijven. Zoals ik al zei; moet ik weer wat over een kastanjeboom schrijven? Nee dus. Daarom vanaf heden alleen een blogpost als er wat te melden valt. Geen wekelijkse blogpost meer. Ik snap dat er mensen zijn die dat jammer vinden. Maar het is niet anders. Ik stop dus niet met bloggen, het kan dus zijn dat er volgende week een nieuwe blogpost is, maar het kan ook zijn dat die pas in december komt.
januari 2022 tot heden
Natuurlijk zijn er mensen die afhaken omdat ze niet weten wanneer ze op de website moeten kijken of ik wat nieuws gepost heb. Voor die mensen zou ik zeggen, meld je alsnog aan op de website om een mail te krijgen als ik een nieuwe blogpost post, laat in de recher kolom op de deze pagina je email adres achter.
Al klinkt het als een afscheid, zo bedoel ik het niet. Wat Sol en ik erg leuk hebben gevonden aan het blog en de website, is dat we een aantal mensen een beetje op weg hebben kunnen helpen. Dat helpen zullen we natuurlijk nog steeds doen als er iemand met een vraag komt. We zelf ook wel eens geholpen door deze en gene die ons even in de juiste richting wees in een reactie of via mail. Wat we ook leuk hebben gevonden en nog steeds leuk vinden, is dat we er wat kennissen aan over hebben gehouden, een aantal in de directe omgeving, een aantal verder weg, mensen die hier wonen, gaan wonen of hier vakantie houden.
Een Ander Blog
Herman en Margot wonen niet al te ver bij ons vandaan. Zij hebben ook een website met een blog. Het is wel in het Engels. Maar voor wie graag regelmatig iets uit Galicië wil lezen kan dus ook bij hen terecht. www.hermanandmargot.com
Tot Zo Ver
Tot zo ver de geschiedenis en de update van het blog. Nu nog even over Sol en het ziekenhuis. Gister zijn we naar het lab geweest voor weer foto’s en zo. Eind van de week moeten we nog een keer, maar dan is er een afspraak met de anesthesist. Daarna zal de operatie spoedig volgen, althans, zo ging het bij mij. Eigenlijk had Sol vandaag al onder het mes gekund. Het ziekenhuis heeft namelijk een week of wat geleden al gebeld dat ze alles in gang wilde zetten om dan vandaag te opereren. Maar ja, haar ouders komen maar eens in de 2 jaar. Als zij dan op bed moet liggen of in ieder geval niet veel kan dan is dat ook niet leuk, niet voor ons en niet voor mijn schoonouders. Het mes er in, begin november komt ons beter uit.
Er is ook een komeet in het nieuws. Die komeet komt maar eens in de 80 duizend jaar in de omgeving van onze planeet. En als we zo doorgaan zoals we nu aan het doen zijn, dan bestaat onze planeet zeker niet meer als de komeet weer een bezoekje komt brengen. Gelukkig hadden we hier in Galicië even een paar uur dat de sterren en dus ook de komeet zichtbaar waren. Ik ben snel naar een hoger gelegen plaats in de omgeving gereden en heb de komeet gefotografeerd. Hieronder een (snelle) foto en een timelapse video.
Goed, gaan wij ons deze week verder bezig houden met de komst van mijn schoonouders. 25ste gaan we ze in Ourense van de trein halen.
Tot de volgende blogpost….. en wanneer die komt weet ik dus ook nog niet.
Dag Rob en Sol, Al jaren genieten Jeanne en ik van jullie blog, een inkijkje in jullie nieuwe leven in Spanje en soms lijkt het of we om de hoek wonen zo leuk dat jij kan vertellen. Dus we zullen het erg missen maar kijken uit naar je nieuwe versie. Bedankt alvast voor heel veel lees plezier, succes met jullie visite en Sol straks sterkte met het ingreep in ziekenhuis 🤗😘
Rob, altijd blij als er weer een blog is. De lezers/volgers hebben jullie leven zien veranderen, de sloop en verbouwingswerkzaamheden op de voet gevolgd en de fase dat je aan het werk ging op de boerderij. Ook werd er genoten van de avonturen met en van de huisgenoten (Antares, Foske, kattenfamilie)b. Tja, begrijpelijk dat er nu een nieuw hoofdstuk aanbreekt. Zo gaat dat in het leven. Ik ga de hoofdpersonen in de blog missen, Sol, pa en ma en jullie buren. Alle goeds…..en……af en toe een blog aantreffen, dat betekent vast smullen. Een fijne tijd met Sol’s ouders gewenst, op naar de kerst en alle goeds voor jullie beiden. DANK voor het delen van jullie avonturen. Tot de volgende aflevering, wanneer…? We gaan het merken. Dank je wel Rob! Groeten van één van de vele trouwe volgsters in Albatera aan de Costa Blanca.
Hello Rob en Sol,
Ik heb iedere blog met interesse gevolgd sinds een hele tijd dat ik jullie gevonden heb.
Ieder jaar, meer dan 10 jaar, komen mijn echtgenoot, mijn hond Kaly en ik naar een camping in Oliva Nova in de provincie Valencia van medio april tot einde mei, en van september tot einde oktober.
We vinden Spanje een heel mooi land en kunnen de zon wel waarderen.
Ik weet niet tot wanneer we deze reisen nog zullen kunnen volhouden, maar tot nu toe zijn we er heel tevreden over. Naar Galicie zijn we nooit gegaan met spijt, het is zo ver te rijden.
Ik zal ieder keer dat je een blog schrijft het zeker lezen. Ik wens jullie in ieder geval het beste voor jullie gezondheid, werken, de poezen, de buren enz….
Sorry als er fouten in deze mail zijn maar ik ben frans sprekende.
Francine
Beste Rob en Sol
Eerst 5 jaar vast in Spanje gewoond, na Corona toch maar een klein stekkie weer gekocht in Nederland waar we zomers verblijven. Nog steeds van plan om een mooie rondreis te maken door het Noord-Westen.
Fijn dat je toch af en toe blijft schrijven.
Veel plezier met Sol haar ouders en sterkte en succes met de operatie Sol.
Groeten uit Peñiscola
Aly Overvelde-Beettjer
Hallo, Heb elk blog gelezen de een met meer plezier als de ander. Deze was een betere ha ha.
kwaliteit om hoog frequentie naar beneden. Dat kan niet slecht zijn. Maar ik denk het echte probleem is eigelijk gewoon dat je te veel werkt en te weinig tijd overhoud voor klussen en avonturen. Veel plezier komende weken.
Groet uit Nederland
Erik
Beste Rob en Sol,
Met plezier heb ik jullie blog gevolgd en door jullie de streek Galicië leren kennen , een paar weken geleden was een mooie reportage over jullie streek op Arte tv en dit was leuk
ik herkende heel veel door jouw blog , het is begrijpelijk dat de interesse wat afzwakt maar ik was telkens nieuwsgierig of je iets te melden had😁 over de verbouwingen de koeien de hondjes en katjes het leven in de dorpen en de hartelijke mensen in de buurt wat geleerd over satellieten ,het is een goed idee om wat tijd ertussen te laten , maar ik zal altijd blijven uitkijken naar je blog .
Ik wens jullie een mooie tijd met de familie uit Chili en de allerbeste wensen voor Sol,
dankjewel,
José
Ik zeg Hoihoi, jullie zijn intussen zo vertrouwd geraakt voor ons dat we een beetje verdrietig zijn doordat je minder blogs gaat schrijven , helaas ! Heb er alle begrip voor maar toch…🥲. We keken er altijd,weer naar uit ,blijven dat natuurlijk doen maar… wachten duurt lang”! 🫣.
Heb nu heel veel plezier met Ouders/Schoonouders geniet van elkaar 5 kwartier in een uur !
Sol succes en sterkte met je operatie binnenkort ..we duimen voor je !
Dank dank voor al je gezellige , informative , gezellige schrijfsels !
Het ga jullie goed , pas goed op elkaar en …wees lief voor elkaar. Ik moet hier een eind aan breien maar , het lijkt toch een beetje op een afscheids gevoel . Hopelijk toch TOT GAUW !
Lieve groet van ons .
Ben y Antoinette uit ( gelukkig) een heel nat Estepona
👊👍🫂🥲🥲🫂👋👋👋👋
Hoi Rob en Sol,
ik snap de verandering maar ik geniet van jou verhalen dus al is het niet frequent toch blijf ik er naar uit kijken. groetjes uit Prinsenbeek.
Hoi, voor mij geld het zelfde. Ik vind het altijd leuk om je blog te lezen. Juist gewoon omdat het simpel is en over gewone dingen gaat. Zo knap hoe je alles repareert , maakt en onderhoud. Heel veel plezier met je schoonouders en heel veel sterkte met Sol. Gezondheid is belangrijk. Ik blijf ook uitkijken naar je volgende blog.
Groetjes Marina
Hola Beste Sol en Rob en…..kleine veestapel😊
Al geruime tijd volg ik jullie blog met veel genoegen, voor mij en mijn vrouw is alles goed herkenbaar wij bouwden ons huis ook zelf. Echter aan de Costa Blanca.
Wij bezoeken de Costa Blanca van af 1978 en leven tussen en met de Spaanse bevolking.
Tijden jullie verbouwerijen mailde ik een aantal tips, oa, over dat olie stook de beste optie is.
Je pelletkachel expiriment heb ik meet veel interesse gevolgd en vond het leerzaam.
Ook heb ik enige informatie aan Rob gemaild over een groepje sterrenkijkers hier aan de CB. en de site van scientias.. We stuurde een foto van een straat naam “Carrer Sol” hier in de buurt.
Wij genoten van je wel en wee over de stallen, van kuilgras tot pinken, voor ons was het goed herkenbaar uit mijn vroegere tijd, ik verbleef veel op een boerderij in Bussem NHolland.
Tja Jullie blog… jammer dat je het deels afbouwd maar ook zeer begrijpelijk maar ik zal graag je vertelsels blijvenvolgen.
Het beste met Sol
Geniet verder samen….
Ger / Wally Walman
Benissa CB. Alicante
Beste Rob en sol ,
Met plezier altijd de blogs gelezen en bedankt voor de nuttige tips.
Wij gaan eind dit jaar eindelijk emigreren naar montserrat valencia,we hebben daar sinds 2013 een vakantiehuisje , de id en paspoort afspraken zijn al gemaakt bij de gemeente tilburg😉. En ik zie de volgende post wel verschijnen, groetjes petra en ben
Hola Rob en Sol, wij hebben zeker van jullie blog genoten en jullie huis, jullie gastvrijheid en omgeving en een restaurant mogen leren kennen! Jullie camping! De hondjes en kattenspul. Mooie foto’s gemaakt van jullie buurt gemeenschap van al die prachtige oudjes! Zelfs pa en ma uit Etten-Leur kennen wij. Dus een verrijking voor onze Spanje reizen waar we vorig jaar dus ook Galicië hebben toegevoegd en onze belangstelling heeft gehad. Nu zijn we op een camping in Villajoyosa, prachtige kuststreek nog een week, dan verplaatsen we ons naar Crevillent! Wij houden van deze streek en Andalucía heeft ook onze grote belangstelling! Zo zie je maar, jullie keus om toen te vertrekken naar Spanje begrijpen wij helemaal. Óók jouw keus incidenteel een blog te plaatsen, dan kijken wij gewoon uit naar die mooie momenten. Veel plezier met jullie ouders/schoonouders. Lieve attente Sol, heel veel sterkte met de ingreep. Wij vergeten jullie niet meer!
Hasta luego y ….. proxima año¿
😘🤗 Otto & Joke
Hoi Rob, ja begrijpelijk allemaal en er is altijd een begin en ook al is dit geen einde, een verandering is het wel, blij dat je het niet helemaal op geeft want ik vind het leuk om jullie te mogen volgen in het leven. Ik zou zeggen bedankt voor alle tijd en moeite en als er nieuws is dan zal ik het met belangstelling lezen. Hartelijke groet vanuit een ander stukje spanje.
Hoi Rob en Sol,
Dat was even schrikken en toch ook weer niet. Het is voor ons net of je weer wat verder weg bent maar het is helemaal te begrijpen ik moest toch wel een traantje laten. We waren het zo gewend, en net als iemand schrijft het was net of jullie toch om de hoek wonden. Doe Magarena en Roberto de hartelijk groeten van ons. We horen wel hoe het met Sol nu verder ga, heel veel plezier met z’n allen. Gr. Ma
Hallo Rob en Sol, dat was natuurlijk ook een beetje te verwachten, je kan niet altijd hele verhalen vertellen over wat je meemaakt. Er zijn ook dagen dat je niets bijzonders meemaakt. Niet alleen jij maar ik denk iedereen. Neemt niet weg dat ik tot nu toe heb genoten van de verhalen ook al werden ze af en toe minder interessant. Hieruit kan je dus wel opmaken dat ik het leuk blijf vinden op jullie te volgen. Veel plezier met Sol haar familie en daarna sterkte met de operatie. En natuurlijk jij succes met al het vee, ook dat van je zelf. Fijne tijd, tot de volgende keer.
Hallo Rob en Sol,
Het is al weer een tijdje geleden dat ik jullie ben gaan volgen door Spanje vandaag en ik heb toen al de blogs gelezen en heb er heel erg van genoten. Maar we begrijpen het heel goed dat je er verandering in gaat brengen. Maar ik blijf je volgen ook al zal het een heel stuk minder zijn wanneer er weer een blog komt. Door jullie te volgen kennen we jullie geschiedenis vrij goed. Kunnen we nog wel verhalen insturen al is dat ook niet elke maand? We wensen jullie alle goeds voor de komende tijd en veel plezier met het bezoek en sterkte voor Sol.
We blijven uitkijken naar jullie posts.
Fijne tijd met Sol haar ouders en alvast beterschap voor Haar.
Bram en Marja
Beste Blogger,
Mag ik als tegenargument geven voor de mogelijke vergroting van de blogintervallen? Welnu een verhaal over ogenschijnlijk alledaagse zaken is zeker wel boeiend. Neem de kastanjeboom, dat is heerlijk info. Ik ben een beetje verslingert geraakt aan je blog. Dus schrijf en schrijf over de muis die over de tafel liep, de vogel die is gevlogen en zo nog meer. Ook blijf ik nieuwsgierig naar hoe het contact is verlopen met de buurman waaraan jullie vroeger land verhuurden.
met vriendelijke groet, Hans
Wat heb ik genoten van alle blogpost die je schreef ..Ook bewondering voor jullie doorzettingsvermogen en de kennis van vele dingen ,ook de handigheid wat je allemaal verzint. Ik wacht op je volgende blogpost . Je vrouw Sol heel veel sterkte in en na het ziekenhuis.
Gezonde en gelukkige jaren in Spanje. Groetjes Hans Witte
Hallo Rob en Sol,
Ook al reageer ik niet zo vaak meer, ik lees altijd het blog. Ik begrijp waarom je de frequentie aan gaat passen, ze hebt wel andere dingen te doen
Ik wens Sol veel voorspoed toe met haar operatie.
Groetjes
Corry
Hallo Rob en Sol,
Ik ben één van die stille lezers. Juist van de alledaagsheid van je blog geniet ik.
Sinds ruim 3 jaar woon ik in het zuiden van Spanje. En ik kan niet anders zeggen dat de kwaliteit van ons leven nu zoveel beter is dan toen we nog in Nederland woonden. Ondanks dat we ook hier nog steeds hard moeten werken, genieten we met volle teugen.
Ik begrijp je beweegredenen om minder te bloggen wel, maar ik vind het jammer.
Groetjes, Yolanda