Vakantie!

Afgelopen vrijdag begon mijn (klus) vakantie. Voordat de vakantie begon, belde Louis naar Sol om te vertellen dat ze op dag 1 van mijn vakantie de aardappelen willen rooien. Een paar dagen eerder was de mededeling dat de aardappelen pas eind september gerooid zouden worden. We kwamen Louis een keer tegen in de winkel en vertelden dat ik een week vakantie zou hebben. Die moet vast gedacht hebben dat ik dan veel tijd en zin zou hebben om de aardappelen te rooien. Nou nee, en zo ie zo, laat ik mijn eerste vakantiedag niet plannen door iemand anders dan mezelf of Sol. 

Ons plan was namelijk om op de eerste vakantiedag naar Lugo te gaan. Daar zit een schoenenwinkel van een Duitse keten en die zouden misschien wel eens schoenen verkopen die ik eigenlijk van de Scapino wil. In het grote winkelcentrum is de gang naar de toiletten erg sjiek.

Het is eigenlijk helemaal wel een mooi winkelcentrum. In de schoenenwinkel blijken ze schoenen te hebben die wel lijken op wat ik mooi vind, maar voor 40 euro wil ik geen plastic schoenen die ik ook bij een Chinees in de buurt zou kunnen kopen. Misschien was ik in een vorig leven vrouw, ik heb iets met schoenen en ze moeten wel zijn zo als ik ze wil. Dus geen schoenen voor mij. Sol heeft wel iets gevonden naar haar zin. 

We wandelen verder, drinken een keer koffie en wandelen weer verder. Ook andere schoenenwinkels hebben niets naar mijn zin. We komen bij een kledingzaak, waar het altijd goedkoop is en nu is het ook uitverkoop. Met wat nieuwe kleding stappen we even later weer naar buiten. In een zaak waar ze beddengoed verkopen gaan we kijken voor een nieuw dekbed. Het dekbed dat we hebben, heb ik in 1997 gekocht. Het was duur, toen nog in Guldens, maar als je het omrekent naar wat het per jaar gekost heeft, dan was het een schijntje. Maar nu vallen de gaten er bijna in.

We gaan ook nog even naar de supermarkt, zodat we later in de week niet nog een keer naar de supermarkt moeten. In het winkelcentrum zit een Family Cash. We zouden willen dat we er een in de buurt hadden! 5 liter olijfolie 20 euro, wc papier pak van 40 rollen nog geen 8 euro. De rollen zijn hetzelfde als Scottex, maar dan krijg je maar 24 rollen voor meer dan 8 euro. Ze hebben zelfs Calvé pindakaas! Met een wagen vol geladen gaan we, nadat we gegeten hebben met de Taco Bell, weer naar huis.

Zaterdag en Zondag zijn klus dagen. Xavier komt met de tractor en de aanhanger om het hout wat nog buiten ligt op te laden en naar de stal te brengen. De rit die het hout moet maken is maar klein, maar had ik het allemaal met een kruiwagen moeten doen, dan was ik nu nog bezig geweest! Xavier kiept al het hout voor de ingang van de stal, waarna ik aan de gang kan om het allemaal binnen in de stal op te stapelen. 5 uur later ligt het allemaal binnen.

We hebben wat problemen met water in de badkamer, dat komt bijna niet meer uit de kraan en ik moet douchen met 7 druppels water 😉 Dat komt allemaal door de leidingen die aan de binnenkant geroest zijn, hierdoor gaan de zeefjes in de kranen dicht zitten en krijg je dus telkens minder water. Maar dat is nu opgelost. Dan ik het nog een waterprobleem met het dak van de stal. Als het een beetje regent komt er geen water binnen, maar regent het lang en veel, dan regent het binnen en komt het water uiteindelijk op het kachelhout terecht en dat moet nou juist droog blijven. Op de plaats waar het lekt haal ik de pannen weg, en leg er een groot stuk plastic weg waar na de pannen weer terug kunnen. Als die klus gedaan is, kan ik het dak op. De schoorsteen van de keuken moet geveegd worden en als ik toch op het dak ben, dan kan ik de richtantennes van het oude internet ook gelijk demonteren. Die gaan we verkopen want wij hebben ze niet meer nodig. Als ik klaar ben op het dak, moet daarna het schoorsteenkanaal in de keuken zelf gedaan worden. Twee stofzuigerzakken verder is het hele rookkanaal weer schoon en zie ik er uit als Zwarte Piet.

We hebben ook nog een dagje in en rond Lalin vertoeft. Lalin is een mooi stadje, maar we moesten er ook zijn. We kochten er ooit 3 ramen, 2 voor de keuken en een voor de slaapkamer. Die van de slaapkamer moet even nagekeken worden. Doe je hem namelijk open, dus niet de kantelstand, dan zakt het raam aan een kant. Er zitten verschillende stelschroefjes waarvan ik graag wilde weten aan welke ik moet draaien. Dat gingen we dus even vragen. Maar, ik mag nergens aan zitten. Ze komen na volgende week een keer langs om het raam te stellen. We hadden ook nog een afspraak met onze 4G provider. Die zou zijn router komen halen, maar nu we toch bij hem in de buurt waren konden we de router beter gelijk meenemen en afgeven. Hij nodigde ons als trouwe ex-klant uit om even ergens koffie te gaan drinken. Na de koffie en een rondje Lalin zijn we naar een kerkje in de omgeving van Lalin gegaan. Santuario de Nuestra Señora de O Corpiño is de naam. 

Na het kerkbezoek zijn we op de terugweg naar Lalin, nog een dagmenu gaan eten bij Parrillada Airiños Lalin. Voorgerecht, ham met meloen, nemen we eigenlijk altijd, hoofdgerecht, onderandere een hamburger. Nou, laten we die eens nemen. Ja…. had ik beter niet kunnen nemen. Niet te eten, vind ik. Sol vind hem wel lekker. Als de man van de bediening komt vragen of alles naar wens is, zeggen we meestal dat het goed is, deze keer zeg ik dat ik de hamburger niet lekker vindt. Of ik de smaak niet lekker vindt of dat ik graag wil dat de hamburger verder doorbakken moet worden. Nee, de smaak. Hij maakt zijn excuus en vraagt of ik iets anders wil. Even later heb ik een stuk koe voor me liggen. Het had natuurlijk niet gehoeven, mijn schuld dat ik het niet lekker vindt. Maar zijn fooi is er wel hoger door geworden. 

Na het eten rijden we in een streep naar het tankstation A Barrela, want er is een pakje voor me binnengekomen. Het zijn nieuwe pakkingen voor de diesel ketel. Die zijn inmiddels gemonteerd en de kachel is getest, alles werkt.

Terras, Telescoop, Aardappelen

De reden voor een korte vakantie was om dingen thuis gedaan te krijgen, het terras daarvan was de voornaamste reden. En nee, het is nog niet af, maar wat ik gedaan wilde hebben is gedaan. Voor het zwevende deel van het terras, waar volgens mij niemand zich een voorstelling bij kan maken, moesten er palen in de grond om de pallets op te leggen. Het terras zweeft niet echt natuurlijk, maar het krijgt wel het idee als een aanlegsteiger in een jachthaven. Iedere dag als ik aan het terras begon, kwam de inspecteur even kijken, en na een aai over zijn hoofd was de inspecteur, een hengst, tevreden en kon ik gaan werken.

Het was heel wat meet werk om de pijpen (ongeveer) precies goed te zetten. Het was ook heel wat werk om alle gaten te graven om de pijpen in te zetten, daarna te vullen met zand, alles aan te hameren en af te sluiten. Na het vullen met zand en afdichten zijn het de palen van het terras. Bij het werk aan de laatste paar palen ging het mis. De paal waarmee ik aan het werk was stond volgens het waterpas op alle mogelijke manieren waterpas. Maar als ik naar de paal keek, dan stond die zo scheef als maar zijn kan. Alle andere palen die al in de grond staan, staan ook ineens niet meer waterpas volgens de waterpas. ….tijd voor koffie. Na de koffie zie ik gelukkig dat het waterpas elementje scheef in de waterpas zit. Na dat het weer goed gemonteerd zit, staan gelukkig alle palen, behalve de paal waaraan ik bezig was, weer waterpas. Als alle palen staan leg ik er de pallets op. Dat doe ik alleen maar even om te kijken en voor een paar foto’s. De pallets zijn nu weer van de palen af. Het gaat namelijk binnenkort regenen en ik wil graag dat grond goed aan regent voordat de pallets er definitief op gelegd worden. Maar het meeste en het zwaarste werk is gedaan.

Gelukkig was het tijdens mijn vakantie goed en helder weer. Zo kon ik dus ook met de telescoop aan de gang en heb ik twee foto’s kunnen maken van IC-5146 The-Cocoon-Nebula en vdB 150 The Shark Nebula. Twee andere nachten heb ik gebruikt om wat dingen te testen. Dat is het lastige van een telescoop, veel kun je alleen testen als het donker is. De laatste nacht was het niet helder genoeg, dat kwam niet zo zeer door bewolking, maar door de bosbranden in Portugal. Gister overdag is het ook voor het grootste deel van de dag grijs geweest van de bosbrand rook.

Om af te sluiten waar ik de blogpost mee startte, de aardappelen. De aardappelen zijn van de akker en liggen in een grote kist. Het had wel wat voeten in aarde om de aardappelen boven de grond te krijgen. Je hebt daar verschillende machines voor of het kan met de hand. Vorig jaar heb ik het met de hand gedaan. Dit jaar regelt Louis het, ik hoef alleen maar mee te werken. Als Louis en zijn vrouw komen om te gaan rooien, zie ik achter de tractor geen machine. Nee he! Toch niet alles met de hand? Maar nee, gelukkig hebben ze een machine bij voor het rooien. Vol trots vertellen ze dat het ding wat ze bij hebben al heel oud is en eigenlijk gebruikt moet worden in combinatie met een koe. Ja, ik herken het apparaat, wij hadden er ook een. Daar andere met het rooien van aardappelen met een paar uur klaar zijn, hebben wij er ruim twee middagen over gedaan. Nou was ik de akker al beu, maar nu helemaal. Het maakt niet uit hoe je de aardappelen boven de grond krijgt, rapen moet je ze toch. Maar dit nooit meer, antieke machines horen in een tuin te staan met viooltjes er bij. 

Vandaag, vrijdag de laatste vakantiedag, geen geklus. Ik doe niets en vanmiddag moeten we naar Carballiño naar de trimsalon met Antares en Foskie. Morgen weer gewoon werken.

Nou, dit was nogal een lange blogpost. Volgende week heb ik daarom ‘blogpost vakantie’ en komt er dus geen blogpost. Prettig weekend allemaal en tot over twee weken.

.