Orion In De Hal

Gisteravond na het posten van de blogpost ben ik nog even verder gegaan, al had ik natuurlijk ook Youtube filmpjes kunnen gaan zitten kijken. Ik was nog niet moe, en na het avond eten moet je uitbuiken op een bank, en die hebben we nog niet. Vandaar dat ik nog even verder ben gegaan met het plafond van de hal. Er is een plaats waar een luikje moet komen mocht ik ooit bij de invoer van de groepenkast moeten zijn, ook zit er een lasdoos waar netwerkkabels in uit (gaan) komen. Daar wil ik ook bij kunnen als het moet en dat alles zonder het hele plafond te moeten slopen, daarom dus een luikje. Gisteravond het ik schorten van het plafond gemonteerd tot waar het luikje moet komen. Voor het luikje zelf moet ik nog wat maken en dat is iets wat ik gisteravond niet meer wilde doen. Nog even opruimen en dan een pilsje.

Deze nacht is het warm, zo warm dat we er niet van kunnen slapen. Sol staat om 4 uur op en ik om half 5. Als ik even later gegeten heb en koffie op heb ga ik maar wat werken. Iedereen in de omtrek ligt nog op een ook als ik de eerste plank zaag. Niemand val ik er mee lastig als ik aan het zagen ga. Eer dat het geluid bij de dichtstbijzijnde is is het vast weggeëbd. Ik ga als een speer en om 9 uur is het plafond dicht en zitten de spotjes er werkend en wel in. Enige wat nog gedaan moet worden is het maken van het luikje en er moeten nog afwerklatjes geplaatst worden. Ook moet ik nog iets maken om de kast van het rolluik. Dat is een wit metalen kast en daar wil ik van hetzelfde materiaal als het plafond een kistje omheen maken en dan kan ik zo gelijk het stukje boven de groepenkast mee pakken.

Het is tijd om Orion op te gaan halen. Als we aankomen bij de opvang moet er nog wat papierwerk gedaan worden en dan kan hij mee. Het tuigje wat we gekocht hebben volgens de maten van de opvang blijkt te groot. We moeten een keer een andere gaan kopen. Hij moet achter in de auto in de laadruimte, Sol gaat achterin zitten. Een ritje in de auto vindt hij niets en al snel is hij over de leuning van de achterbank geklommen. Nou dan maar op de achterbank. Hij zit vast aan de veiligheidsgordel en er dus niets gebeuren. Hij probeert wel om ook nog voorin te komen maar dat laat ik niet gebeuren. 

Op de muur bij de opvang

Als we thuiskomen gaat het hopelijk goed. Voorzichtig gaan we naar binnen en Antares komt kijken. En Antares bedenkt zich ‘dat is die hond van vorige week! Wat doet die hier!’ Orion is bank en Antares laat weten dat zij de baas is. We gaan de melk halen. Ik loop dat stuk regelmatig met Antares, nu gaan Sol en Orion ook mee. Antares loopt los en orion aan de lijn want die mag voorlopig niet los lopen. De wandeling gaat prima. Als we bij de buren aan komen en de buurvrouw de fles met melk vult en daarna Orion een aai wil geven dan is Antares het daar niet mee eens. En dat terwijl ze normaal niet zo veel met de buurvrouw op heeft. Ook de terug wandeling gaat goed, maar weer binnen in huis….

Ik ga nog maar eens wandelen met de honden. Ook dat gaat weer prima. Orion hebben we nog niet horen blaffen. Maar daar is verandering in gekomen. We lopen over het koeienpad en komen de koeien in de wei tegen. Daar is hij dus ook bank van en hij begint te blaffen. De koeien vinden dat interessant en komen kijken en Orion ziet dat niet zitten en wil weg. We lopen een ander rondje. Als we thuiskomen begint het geblaf van Antares weer Ik zeg er niets meer van en op een gegeven moment is het stil, maar voor hoelang?

Orion gaat maar even liggen, moei van de spanning en de stress. Maar dat hij op een zacgt kussen kan gaan liggen snapt hij nog niet. (Ik maar komde week nog wel een paar betere foto’s)

Dan hebben we ook nog een waterprobleem. Het water dat met de bronpomp opgepompt wordt krijgen we niet. Het water komt van 48 meter diep en ik heb het idee dat de pomp het begeven heeft. Gelukkig hebben we nog een bron en hebben we water. Misschien morgen de pomp maar eens omhoog trekken. Ik heb er al aan gemeten voor zover dat mogelijk is. Een ding is duidelijk, als de pomp groep aan staat dan zakt de spanning in huis van 232 volt naar 205 volt.

5 reacties

  1. Hola,

    De ruimte komt bij jullie steeds dichterbij. Is het niet via de telescoop of Antaris dan nu ook via Orion.
    In dat beeld mag Sol wat toch ook ZON betekend niet vergeten worden. Uiteraard zal het enige tijd duren voordat met name Antaris gewend is aan “die indringer”. Je zult maar al jaren de enige geweest zijn die alle aandacht opeiste en kreeg. Gewoon niet teveel aandacht aan haar gedrag schenken dan komt het vanzelf goed. Ze zal ontdekken dat het gewoon is om met 2 viervoeters te zijn en het op enig moment vanzelf accepteren. Alhoewel bij vrouwen weet je dat nooit 100 % zeker (ha,ha). Heel veel plezier met jullie nieuwe aanwinst en o ja ik zou bijna vergeten te zeggen dat de hal er al bijzonder fraai uitziet.

    Houdoe

  2. Zo dat is eenkeurig plafond geworden en dat ’s morgens in alle vroegte ( dat werkt wel het lekkerst).
    Ach en Antares die moet echt wennen aan “de indringster” en die moet weer overal aan wennen . Weg rust! Maar het komt gauw goed , als je ziet hoe ontspannen ze daar ligt , geweldig . Dat “dekentje” komt wel . Is vast een hond die lekker overal in de weg gaat liggen voorlopig. Hou de buitendeur goed dicht !!!!
    Heel veel succes geef ze alletwee een dikke knuffel.
    Groet .🐕🐕👏👊👍👋👋👋

  3. Wat een prachtig plafond daar mag je best trots op zijn. Orion ligt er ontspannen bij dus ik denk dat het wel goed komt tussen die twee. Het spreekwoord “Alles went zelfs een vent” zegt genoeg. dus ook twee honden samen. Geniet van deze dag.

Laat een antwoord achter aan Mieke MertensReactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *