Nog Een Dagje Ourense

Gisteravond zijn we eerst nog maar een keer ergens gaan eten, niet te veel want dat hadden we in de middag al gedaan. Daarna nog even een laatste ronde met Antares en dan kijken we TV. Vandaag slapen we uit. 

Water over de vloer. Hier in het appartement staat zo’n douchecabine waar op alle mogelijke manieren water uit kan komen. Leuk… maar hoe werkt zo’n ding? Doe mij trouwens meer een gewone douche, als ik allerlei massage straten wil dan gaan we wel naar een spa. Ik draai aan een knop en er begint water te spuiten, maar voor dat ik in de gaten heb wat wat er gebeurt is de vloer van de badkamer zeiknat. Uiteindelijk heb ik dan gewoon warm water uit de douchekop in het plafond van het ding. Ik herhaal het nog maar een keer, doe mij maar een gewone douche, je kan je kont niet keren in zo’n kleine cabine.

Antares en ik gaan een ronde lopen nu het nog mooi weer is. Ze houden voor vandaag regen en als ik sommige dreigende wolken aan zie komen dan kan dat mooie weer wel eens zo voorbij zijn. Antares doet een beetje raar tijdens het lopen. Dat was gister ook al, het is net alsof ze bang is op sommige stukken. Misschien komt het door de vele roosters en putdeksels in de stoep. Onder sommige daarvan hoor je ook water stromen. Ik denk dus dat ze het daar niet zo op heeft.

Even later gaan we de stad weer in. We zien wel waar we terecht komen. Bij het eerste terras wat we tegenkomen gaan we koffie drinken, dat heb ik nog niet op maar heb ik nu toch wel nodig. Na de koffie gaan we weer. We proberen straatjes te nemen die we nog niet eerder gehad hebben. We hebben ooit eens een keer eerder een straat gezien met vaste marktkraampjes, daar lopen we naartoe. Vorige keer dat we er langs kwamen was alles dicht en dat blijkt nu ook het geval te zijn. 

We lopen nog een beetje door en komen, na oversteken van een hoofdweg, op een plein van de oude stad. Er is een restaurant met overdekt terras, daar gaan we zitten om te gaan eten. Deftige tent, we krijgen een menukaart in plaats van het moeten scannen van een QR code voor het menu. De prijzen zijn ook wat hoger dan we gewend zijn, maar de bediening en het eten zijn daar ook naar. We nemen een voorgerecht, als dat op is komt even later het hoofdgerecht. Sol heeft tonijn. Met de tonijn komt er een schoteltje met een kaartje, hoord bij de vis legt de ober uit. Op het kaartje staat een QR code en met die code kun je alles van de vis te weten komen, daar die gezwommen heeft, wanneer die gevangen is, het gewicht en nog meer van dat soort info. Zoiets hebben wij nog nooit gezien. Erg lekker gegeten overigens.

We lopen weer richting het appartement, vanavond gaan we nog een keer een rondje lopen en ergens wat eten en drinken. 

Van het ziekenhuis over een nieuwe datum nog niets gehoord. Geen idee dus wanneer ik aan de beurt ben. Ik denk dat ik volgende week toch maar aan de keuken ga beginnen. We kunnen niet blijven wachten op een ziekenhuis natuurlijk.