Het Verdronken Dorp

Vandaag even heel iets anders. Ik ga op pad. Camera, koffie en broodjes mee. Iets meer dan 100 kilometer bij ons vandaag tegen de Portugese grens is een stuwmeer, Embalse de Lindoso. De stuwdam staat in Portugal. Met de bouw daarvan begon men in de jaren 80 van de vorige eeuw en de dam was klaar in 1992. De dam is in Portugal maar het stuwmeer strekt zich uit tot in Spanje. Een dorpje heeft daar bij het veld moeten ruimen, althans de mensen die er woonde.

Het lekkere weer wat wij hier in Galicië hebben is natuurlijk lekker, je hoort ons niet klagen maar goed is het zeker niet. Omdat het het afgelopen jaar niet genoeg geregend heeft is het stuwmeer ver drooggevallen en is het dorp weer te voorschijn gekomen. De gebouwen zijn zeker niet meer bewoonbaar natuurlijk, maar het is wel vreemd te zien dat de weg langs de rivier en de brug over de rivier Lima gewoon intact zijn na al die jaren onder water gestaan te hebben. Over de weg kom je via, de terrassen waar volgens mij ooit wijngaarden waren het dorp Lobios binnen. 

Het is een beetje vreemd zo een dorp binnen te lopen, van sommige gebouwen is niets meer over, van sommige andere is nog wel duidelijk hoe het er uit moet hebben gezien. Brede staten, smalle straatjes, grote en kleine huizen. Misschien wel op wat ooit het dorpsplein was doet het water tappunt het nog gewoon. Vers water stroomt gewoon uit de teut.

Er lopen toeristen die rond kijken en foto’s maken, ik dus ook. Ik zie ook een cameraploeg die een oudere man aan het interviewen is. Dat zal vast iemand zijn die hier aan en in dit dorp nog herinneringen heeft. Ik loop een klein straatje in en wil er gaan fotograferen. Maar ik wordt gevraagd of ik later terug wil komen. Er een filmploeg bezig met drones en verschillende camera’s. Prima, ga ik eerst ergens anders kijken.

Ik loop richting de andere kant van het dorp waar ik, in wat ooit een garage geweest moet zijn, een Cirtoën Ami zie staan. Voor een auto die al 30 jaar onder water staat, ziet hij er nog best goed uit. Ik loop door en loop over een wat bredere straat tussen wat huizen door en vraag me af waar de kerk gestaan zou kunnen hebben. De weg gaat wat omhoog en langs de kant van de weg zie ik stukken marmer en graniet liggen. Dan zie ik het deksel van een graf liggen. Dan moet hier het kerkhof geweest zijn, de rode plastic hulzen van kaarsen bevestigen dat. De kerk moet hier dus ergens gestaan hebben. Ik loop nog een klein stukje door omdat ik nog een huisje half onder water zie staan. 

Ik loop weer terug, terug naar de plaats waar ik eerder gevraagd werd even niet te komen. Nu is het mijn beurt. Maar als ik lekker aan het fotograferen ben roept de man, die mij eerder vroeg even weg te blijven, dat er even een korte pauze is. Dat zal dan wel zijn omdat ik weer in de weg loop. 

Ik ben klaar in het dorp weer uit waar ik het binnen gekomen ben. Daar waar ik eerder afgedaald ben vanaf het uitkijkpunt loop ik nu door. De brug over de rivier die ik eerder gezien heb vanaf de plek waar ik de auto geparkeerd heb wil ik nu op de foto hebben. Onderweg daar naartoe vraagt een Portugees aan mij waar de oude brug is. Als we elkaar eindelijk begrijpen wijs ik heb de weg naar de brug. Als ik ook die op de foto heb klim ik terug naar het uitkijkpunt en vandaag loop ik naar de auto. 

Bij de auto eerst even koffie en een broodje. Maar ik ben nog niet klaar, op de weg er naartoe heb ik nog meer moois gezien. Iedereen gaat naar het dorpje, maar net iets meer stroomopwaarts in het stuwmeer is nog wat. Daar wil ik even kijken. Ik parkeer de auto langs de weg en loop een weggetje naar beneden, en als dat ineens ophoud loop ik via wat ooit wijngaard terrassen waren richting de rivier. Als ik zo’n beetje in het midden op een hoger gelegen stuk in het midden van een riviertje sta, is alles om mijn heen mooi groen. Gek dat planten die jaren onder water hebben gestaan het weer gewoon doen. Bij het dorp heb ik struiken zien staan waar knoppen en al blaadjes in komen. Hier is de zwarte grond groen van verschillende plantjes en grasjes. Ook staat er een huisje dat half in de groen geworden modder is verdwenen. De brug naar het huisje kom je niet meer over, het midden ontbreekt.

Als ik ook hier klaar ben met fotograferen is het tijd om terug naar huis te gaan om de foto’s te gaan bewerken.

Wil je ook een kijkje gaan nemen? Het is HIER

Meer foto’s op deze nieuwe pagina Het Verdronken Dorp

19 reacties

  1. Hoi Rob,
    Wat een prachtige foto’s, Wat is alles soms toch raar, bij de een regent het te veel en daar bij jullie te wijnig. Is dat van 1 jaar of is het al een langere tijd van droogte. Hier is het vandaag weer behoorlijk nat geweest maaaaar de vooruitzichten zijn goed. Gr. Ma

  2. Hola,

    Wat een “mooie” ervaring om zoiets te zien en vooral ook te ervaren. Het is ook wel macaber en surrealisties als je bedenkt dat er mensen zijn die heel hun hebben en houwen op hebben moeten geven. Maar daar kun jij natuurlijk niets aan doen. Op een wel heel aparte manier past het weer wel precies in jou urbexfotografie. Heel apart en weer een heel prachtige ervaring rijker met hele mooie foto’s. Nu ga ik de rest van de foto’s bekijken.

    Houdoe

  3. Wat een prachtige fotoś heb je gemaakt. Het zal wel een vreemd gevoel zijn geweest om daar te lopen ook al waren er diverse andere mensen aan het rondkijken.

    groetjes

  4. Wij zijn er 2 weken terug geweest.
    Het is 40 km bij ons vandaan.
    Waren er al eerder geweest maar toen was het nog modderig.
    Heb je ook het wijnvat gezien…wat nog redelijk intact was.
    We rijden vaak een rondje en dan richting Bande naar de warm water bronnen die ook druk bezocht worden.
    Ook mooi om eens te bezoeken..het dorpje heet O Baño..vlakbij Bande.

    • Hallo Willy,

      Modderig was het gisteren ook nog hoor. Dat wijnvat heb ik ook zien liggen, ik heb er verschillende gezien. Een binnen half in de modder en een buiten op straat.
      De dorpjes die je noemt ben ik allemaal door gekomen, maar heb er verder niet gekeken. MAar we moeten zeker eens terug naar die omgeving.

    • Hoi Patrick,

      Ook vroeger als ik urbex foto’s ging maken was dat altijd een beetje vreemd. Ik regelmatig in huizen geweest in België waar heel de inboedel al jaren staat te verstoffen. Of fabrieken waar ze zo zijn weggelopen en alles hebben laten staan. Hier ook raar, maar dan anders omdat mensen weg moesten. Bij zulke dingen altijd een raar gevoel omdat je heel vaak, of eigenlijk altijd foto’s maakt van andermans elende.

  5. Hallo , goh wat was ik graag een dagje meegeweest ! Dit dorpje is laatst nog in Nederland genoemd bij een of ander programma. Kreeg dat van vrienden te horen. Zijn veel met de camper daar geweest , maar toen was het dorp nog onder water.
    Beetje ver rijden vanaf hier voor een dagje , maar moeten toch eens kijken of het wat is voor een paar dagen.
    Dank voor de geweldige foto’s , een aanwinst voor de site.
    Fijne dag , groet.

    • Hallo Antoinette,

      Volgens mij hebben jullie de leeftijd dat jullie alle tijd hebben. Dan moet een ritje van een paardagen naar dat plaatsje toch te doen zijn. Voor je het weet regende het weer een keer heel veel en is het dorp weer voor jaren verdwenen. Ik zou even gaan 😉

  6. Prachtige foto’s Rob echt indrukwekkend en wat surrealistisch als het nu bloot is gelegd, een tragedie voor alle dorpsbewoners die hebben en houden achter moesten laten. Onvoorstelbaar dat het water niveau nu zo laag is – momenteel hier een ander verhaal!. Vele jaren geleden waren Dick en ik ook in Spanje voor een bruiloft en hebben we een meer bezocht waar ook een dorp moest wijken voor opwekking van elektriciteit en waar alleen de kerk toren zichtbaar was, wie weet ziet het er nu ook zo uit?

Laat een antwoord achter aan Biddie RitburgReactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *