50 Tinten Grijs? Nee 4

Als we vandaag wakker worden is het buiten nog donker en grijs. Als we even later buiten lijken is het buiten licht grijs en er komt meer water uit de lucht dan uit onze bron. Ik ga OP1 kijken. Er zitten allemaal mensen aan tafel en Mart Smeets. Er zijn vragen over de songfestival artiest voor Nederland, ik ken haar niet net als alle mensen aan tafel. Mart Smeets lijkt niet te weten wat het songfestival is. Als het gesprek over corona voorbij is gaat het gesprek over Amalia en het programma Blauw bloed (van de EO). Mart Smeets doet nogal lacherig over het programma. De televisie is natuurlijk alleen uitgevonden voor Studio Sport en Mart Smeets. De rest telt voor Mart Smeets niet. Dan mag Mart Smeets gaan praten en zet ik het programma af. Mart Smeets hoort in het rijtje thuis van Hans Wiegel en Youp van ‘t Hek. Drie overjarige zichzelf belangrijk vinden de mannen die denken dat Nederland om hen draait. Gelukkig wonen wij in Spanje, als Sint Nicolaas, ook een oude man, het maar niet in zijn bejaarde hoofd haald deze 3 ooit mee te nemen naar Spanje!

Goed nadat ik dus een korte versie van OP1 gekeken heb is het tijd om de honden uit te laten. We gaan naar het weiland aan de overkant van de weg en laten Orion los, antares is altijd los. Als een wezenloze kip zonder kop begint hij te rond te rennen. Het grootste deel van het weiland is niet veilig. Best blijven we in het midden staan. Als hij klaar is lopen we terug. De honden ploffen beide op een mat en we hebben er een groot deel van de dag geen last meer van.

Buiten is het nog grijs en het regent nog steeds. Ik ga met het hout wat ik gister in de eetkamer tegen de muur gemaakt heb aan de gang. Tijd voor afwerklatjes. Even later, als alles er tegen zit, kan ik schuren en gaan schilderen, grijs, net als buiten. Veel werk is het niet. Nu is het tijd om de afdekraampjes van de schakelaars en stopcontacten te monteren. En daar ben ik ook zo mee klaar.

Sol gaan schoonmaken, maar er lopen 2 honden in de weg die een stofzuiger en een zwabber interessant vinden. Buiten is het iets minder grijs en er is zowaar een beetje blauw te zien. Ik ga een ronde lopen met die twee. Mijn plan is dat ze wel weer moe zijn als we terug komen. We lopen richting Santa Mariña do Castro en gaan rechtsaf waar dat kan. Nu lopen we de weg, die even later zandpad wordt, richting ons bos boven op de berg. Als we boven op de berg bij ons bos zijn lopen we verder terug richting huis via Cas do Pedro. Als we halverwege zijn komen er uit het niets twee Spaanse Mastiff naar ons toe rennen. Die ene is die ons vorige week ook volgde, nu heeft die dus zijn maatje bij. Geen idee wat er gaat gebeuren. Enige die bang is is Orion. Maar Antares gaat tussen de twee in staan en maakt een praatje. Ik denk dat ze zegt dat we ons met rust moeten laten, want anders….. We lopen verder met twee honden op een afstandje achter ons aan. Ik ben nog niet moe, maar twee honden hebben duidelijk geen zin meer en kijken we telkens vragend aan of we er al zijn.

We zijn thuis en alle drie kletsnat van de regen die we op het laatste stuk hadden. De honden ploffen weer ergens neer en ik ga in de eetkamer opruimen zodat ik een lijn met de laser uit kan zetten op de muur voor de grijze band die er op moet komen. Als de lijn staan plak ik er afplakband langs en begin de eerste twee 3 stukken muur te schilderen. Daarna vind ook ik dat ik beter ergens neer kan ploffen.

10 reacties

  1. Nou Rob,
    Jullie werken wel keihard ,Ik schrik van de foto’s. Eerst zie ik een lezer en dan is de muur geverfd. Het ziet er weer goed uit. En over die 3 oude knakers heb je helemaal gelijk vooral mart smeets fijne avond. Gr. Ma.

  2. Zo dat was effe spannend met die honden en Antares is een ware heldin prachtig 👍,
    misschien lukt het toch nog om met de Kerst in de woonkamer te zitten met dit slechte weer kun je buiten niet veel ondernemen , wie weet🍀,
    Groetjes,
    José

  3. Kan me voorstellen dat je even je tenen kromt als er twee van die bullebakken op je afkomen , maar ze doen gelukkig niets ook al lijkt het op “samen zijn we sterk!” Bovendien heb je Antares en daar luisterd iedere hond naar , schijnt .
    Het weer in Galicië is een beetje Hollands en dat is in de Winter een nadeel . Hier is het prachtig , wordt het een stralende dag en het beloofd 19⁰ te worden.
    De eetkamer schiet al lekker op en….misschien lukt het toch nog voor de Kerst.
    Veel succes en een fijne dag. Groet. 👊👋🙂

    • Hallo Antoinette,

      Die honden zien er gevaarlijk uit. Maar ben ze al op meer plaatsen tegen gekomen, ze doen niet en willen aandacht. Hoe het is als ze achter een hek zitten, tja.. dat ga ik niet testen.

  4. Goede dag Rob en Sol.
    Ik lees elke dag jullie blog en geniet er van. Wat zijn jullie harde werkers. Ik moet steeds aan de klus TV programma’s denken, het lijkt allemaal zomaar te gaan, maar neem aan dat er ook wel wat tegen zit. Complimenten voor jullie.
    Groet Marja en Ruud, Den Helder. ( nicht van je moeder) 🤣🤣

    • Hallo Marja,

      Nee, alles gaat hier gelijk de eerste keer goed en perfect. Ik zaag nooit een plank verkeerd, die ik te kort zaag kan ik weer gebruiken als ik een nog korter stuk nodig heb 🙂

  5. Goedemiddag samen, wat is de muur mooi geworden, vind het heel warm met dat grijs aan de onderkant. Hopelijk knapt het weer snel op.

Laat een antwoord achter aan naargalicieReactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *